Me fal o shpirt,
por unë duhet të shkoj.

Edhe pse larg teje,
unë prapë s'do të harroj.
Kalojnë vitet s'di ku do të jem,
por zemrën time prapë tek ti do ta kem.
Se ti më mësove të vuaj e s'kam ashërim.
Ishte dhimbja më e ëmbël që quhej dashuri.
Ti më mësove të dua si s'do dua njeri tjetër.
Në zemrën time do mbetesh përgjithmonë dashuri e vjetër.

Lamtu mirë s'ta thashë e s'kam për ta thënë.

Do të ruaj fytyrën tënde në kujtes.
Edhe nëndra zëri yt më vjen.
Ndon nëse larg ti sërish je pranë meje.
Se ti më mësove të vuaj e s'ka asnjë thërim.
Ishte dhimbja më e ëmbël që quhej dashuri.
Ti më mësove të dua si s'do dua njeri tjetër.
Në zemrën time do mbetesh përgjithmonë dashuri e vjetë.

Edhe nëse më harron,
mos ki frikë,
do jem atje.
Në çdo frymëmarrje time qëon ende dashuri jotë.