U ndam në ver mes malli dhe të lloti.
E morëm rrugën drejt gurbetit lart mbi re i shfletoi fotot si flet kalendari.
Atje mbeti buzëqeshja ky fluturim s'e fali.
Rrugët e largta më kthej gjithmonë vendin tim.
Gjurmët e tua s'mund me i fshi.
Ndjekin ditë e natë pa kthim.
Në çdo qytet,
në çdo tren që niset.
Zëri yt më thr në shpirt.
Zemra s'gjen qetësi.
Malli veç rritet.
Djetori na kthe prapë në ato anë ku malli digjet e zemra çan në ver u ndam në ata nënës i premtova po shkoj veç pak e në dimër kthehena në mbrëmj e ftohta Kurbeti tërë shpirti më tretet fotot e vjetra të verës.
Në çdo mesazh,
në çdo zë që vjen.
Ndje aromën e tokës.
Kulinda s' harroe.
Zem prapë në ato anë ku malli ti qet e zemra qan nëër kur u ndam naeroport më nëë si premtova po shkoj veç pak e në dimër kthehena prapë