Më kujtohet vjeshtë e ftohtë binte shi
kur mori fund përgjithmonë një dashuri
rrinim në një park të strukur si për mëshirë
kur belbëzuan buzët e saj, lamtumirë

Në moment nuk dija fare ç'ka po ndodh
veç i shihja hapat që largoheshin
nga habia mu mbyll goja s'fola asgjë
madje nuk i thashë as lamtumirë

A thua se do të kthehet ndonjëherë
të më gëzojë dhe mua në një pranverë
zogjtë u kthyen nga jugu që të gjithë
por zogu im shkoi shkoi në pakthim
zogjtë u kthyen nga jugu që të gjithë
por zogu im shkoi shkoi në pakthim

Kaluan vitet e ajo s'u kthye më
e ç'ka më mbeti mua veç kujtimit për të
është lehtë ti thuash vetes harroje më shpejt
por më shkoi me zogjtë o jetë o jetë

A thua se do të kthehet ndonjëherë
të më gëzojë dhe mua në një pranverë
zogjtë u kthyen nga jugu që të gjithë
por zogu im shkoi shkoi në pakthim
zogjtë u kthyen nga jugu që të gjithë
por zogu im shkoi shkoi në pakthim
por zogu im shkoi shkoi në pakthim
por zogu im shkoi shkoi në pakthim


Ky tekst u dërgua nga Eduart Nonaj
DËRGO