Të ke lënë vetëm këtë botë pa dritë.
Kur mora lajmin mu b sytë gjaku me u ngri e zemra me u këput qysh më le vet jam ka deh çdo minutë.
Natë e zezë rrugët e ftohta ty të paskan marrë qysh s'mundjta me të kap nukta me të ndalë.
Po të kërkoj në qiell,
po të kërkoj të ret.
A po më n o vëlla s'po du me më lënë vet.
Sipo zemra nënës me ta përmend emrin babës më fjalë që i dalin prej zemrës.
E mbaj mend bashkë kur jeni kanë fëmijë tu ngarë rrugica n tokë tu u shtri dera mbet e mbyllur dhoma jote hhti gjithçka u shemb një telefon kur erdhi duket m fshin lot e n prezencën tënde vëlla s'k me u ndal me vazhdu ëndrën që e dashte sytë po më lexojnë shpirti m ka thyer vëllaku je më l me lënë sy jam ngrash nat përgjigje nuk marr a je kam ngat po shqimin a prap sytë po më lexojnë shpirti Ti mu ka thyer vëlla ku je me la sy ka trash z nat përgjigje nuk marr a je kam ngat po shimin a prall bashku rritëm si dy vëllazën një shpirt çdo frymur jena bashkë jeni rrit në rrugën e erdhtë jeni kanë veç tre s'po muund me besu ç ka ndodhë për një me shpirti më që vëlla tash ju kam shumë larg por ty vëllai fat ardit edhe shpat jetë që u shu po zemra ime po vun kena pas shumë plane,
pas s u realizon.
Lutem për një shans,
për një mundës i dytë.
Krejt i kish veç me te pa syt.
Kujtimet po vrasin,
dhimbja po fellohet.
Kur i shoh sytë e nënës që nuk po ngushëllohen,
këto lule që i kam në dorë i kam lënë pranë varrit.
Pa ty s'po kalon koha aset e kalendarit.
Lamtu mirë vëlla shihemi botën tjetër prapë.
Gjithmonë zemrat tona rifat dit e shpat.
Sytë po më lehtojnë,
shpirti m ka thyer.
Lë ku je më le sytë.
Jam katr z nat përgjigje nuk marr.
A je di kam ngat po shimin a prapë?
Sytë po më lexojnë,
shpirti m ka thyer.
Vlaku je pse më leë sytë?
Jam ka trash çdo natë,
po përgjigje nuk marr a je ti kam ngatshimin o prja.