Kam filluar me ndje ftohtë si në gjok jo prej dimrit,
por prej njerëzve.
A po vdes drita apo po fikem unë?
Errezira brenda meje po rritet ngadalë zemra ime.
Po tretën siqir në thuaj.
Njerëzit kalin pranë mos ndalen me pa jam gjalla po thjesht jam thyer nëj.
Errëzira brenda meje po rritet ngadalë zemra ime.
Po tretem si qiri në st.
Njerëzit kalojnë pranë do s'dalen me pa jam gjall apo thjesht jam kthy në y.
Njëherë besoja se mjafton me dash botën,
por bota më shty në heshtje pa zë.
Shikimet u bënë të kulta si pasqyra e thyera,
ku gjithçka duket,
por askush nuk sheh përmbi dhimbje.
Jam lodhur me buz qeshku brenda digë.
Me u bë i fortë ku shpirtin e kam gjun.
Sa më shumë zemra,
aq më shumë fton.
Dhe pyes veten,
a është kjo rruga që duhet me vazhduar?
Erëzira brenda meje po rritet ngadalë zemra ime.
Po tretem siqiri në stjerëzit kalojnë pranë,
po s'dalen me pa.
Jam gjallë apo thjesht jam ftyer në yrëzira brenda meje po rritën ngadalë zemra ime.
Po tretem siqir në st.
Njerëzit kalojnë pranë po s'dalen me pa.
A jam gjall apo thjesht jam kthyer në y?
Po nëse kjo ftohtësi s'ka ardhur prej botës,
por prej meje që ndal mendje.
Nëse shpresa s'des por thjesht flet,
duhet dikush me e zgju.
Ndoshta unë.
Mbase kjo errësirë nuk është fundi për alarm që më thotë zgjo mos u dorëzo se nëse zemra brenda meje shuhet krejt atëherë s'kam ç pres prej botës me shkollëzu.
S' dua dritë,
duhet me ndez një shkëndij brenda vete.
Sado e vogël të jetë errezira brenda meje po rritën ngadalë zemra ime.
Po tretën si qiri në stjerëzit kalojnë pranë po s'dalem me pa jam gjalla po thjesht jam fye në po ndoshta në ka prapë zjarr.
Dhe unë s'ka mbaruar akoma.
Po ndoshta në yri ka prapë zjarr dhe unë s'kam mbaruar akoma.
Por ndoshta në hiir ka prapë zjarr dhe unë s'kam mbaruar akoma.