Nje lule mbaj ne duar,
me ngjan ne ty, dashuri,
e vesa qe esht’ mbi te,
i ngjan lot’ve te mi,
nje dit’ kjo lule do t’vyshket,
si dashuria e jon’.
Do t’na mbesin vetem kujtimet,
dhe lulja e vyshkur, ne dor’.

Athua, do t’kthehesh ti?
Te ma kthesh prap dashurin’,
te largohen brengat e mia,
te mos mendoj ma ne ty.

S’do te kerkoj’ me kurr’,
do t’jesh e lir’ pergjithmon’,
i sigurt’ se po m’harron,
dhe tjetrin po e dashuron.