Jam ulur vetë në vetmi e po dëzoj tingujt e kësaj meodi.
Është natë e ftohtë natë e erdhtë.
Sa e gjatë o sa e gjatë më përvëloj dua të flej por veç më fih që ti gjithësisë por veç më diljua të shoh e se s'mundet dua të pij.
Jo pa ty o je mirë,
je ku je qenë dhe pastër,
por s'je me mua.
Sa je besnike e sinqertë dhe e drejtë unë e di,
por s'vendos vet.
Vepro ashtu më mirë kështu.
Mos shiko pas shiko këtu mos luaj sytë.
Po çka të them sa dashuri,
lumturi,
xhelozi e pyes vet ku je ti,
me k je tash dhe ku po shkoj.
U mallkuar qofshin gjithë ata që nuk ngajuan që botën tonë të vogël ata e shërruar.
Mallkuar qofshin për gjithmonë.

E mora lapsin,
mora letrën,
mora s'di çora Tash jam humbur krejt.
I lexoj fjalët,
lexoj varjet,
lexoj letrat që i ke shkruar vet.
Sa fjalë të mira o edhe të këqija,
sa përkujtime dhe pikëllime e hë e mar e ai premte e shtu në diell djalla po shkon unë të përkujtoj dhatoj përqafoj të dashuroj të adhuroj të kam në mend të kam në shpirt do të kem përjetë të ndihmoj s'do Të harroj,
por mos harro kush që ty të do mos u mundo.
Të më harrosh,
unë do premtoj se do të jetoj.
Do të jem me ty vetëm me ty,
vetëm me ty.
E pyes veten ku je ti me k je tash dhe ku po shkon.
Mallkuar qofshin gjithë ata që nuk na duan që botën tonë të vogël ata e shkruan.
qofshin për
gjithmonë
qofshinë gjithsia