Gjinin nëna ta ka bë hallall.

me natën shqiptare zëin unë e lova për ty o salimani që bashkë me ju këova u për botë O ty prej halleve të mëdha e atje,
atje zemra te lë,
atje zemra tor
He vdekja si rrufe.
Shkrepyti në bjeshkët e nalta e fikuat zot të theks e të ana limalt e malësia r k çu b more djal e nëna gjinin ta ka bë hallall o ta ka b hallall more.

edhe qarri i moçëm atje në dukë të reqit zëin tënd të kjellë e kanë mes dimrit e zhegu shqiponjat në qiell atje në tufan me Kosovën e lashtë e lashta dardan e lashta dardan
Unë lautari thërras.
E ç u b kështu more o vëlla.
Përse kaq shpejt prej n shqip për me u dalë?
Por zëin këngët e tua mbetet përmend dore në trojet shqiptare e kullat
malësore e mërgimtarët në botë as kurrë s'u mërziten ë me zemër e shpirt vetëm do
trokit o vetëm do trokiten lore.