Nejse nata m’gjeti esull
edhe hurma asht e pjekun
fminija e ruejtun n’nji ishull
larg prej t’sotmes asht mrekulli

Lumtunia asht si flutur
fluturon deri kur s’ta shtup kush
unë mund të gjejë ty nji mijë shembuj
tuej pershkrue m’çohet neveri

Po zemra e din
qe nuk asht gabim
me këndu per t’ardhem e jo jo per dashurinë
Po zemra e din
qe nuk ka kufizim
qe mund të ndalin kyt ndeje
e ky mendim

Baam Baam
ban zemra
kur asht plot me andrra
sa fort më rrah zemra
e a ndien që ban Baam Baam?
Pam Pam jan rrenat
Qe ndihen deri te hana
ndale kyt Paam Paam
ndale kyt Paam Paam

m’fal se s’jam edhe unë si kukull
nuk mundohem me u dukë ma e bukur
dy gjana t’mija due me ju thanë
nuk pretendoj ti kuptojnë te tanë

kena mbetë krejt si dikur
pa korrent, drita asht e fikun
na nep veç nji mundësi, burrë
mos u merr veç me çensurë

Po zemra e din
që nuk asht gabim
me u lutë për t’ardhem e jo jo per dashurinë
Po zemra e din
qe nuk ka korruptim
qe muntë ndalin kyt ndejë
e kyt mendim.

Baam Baam
ban zemra
kur asht plot me andrra
sa fort më rrahë zemra
e a ndien që ban Baam Baam?
Pam Pam jan rrenat
Që ndihen deri te hana
ndale kyt Paam Paam
ndale kyt Paam Paam

Baam Baam
ban zemra (Po zemra e din)
kur asht plot me andrra
sa fort më rrah zemra (qe nuk vendos ti dashunin)
e a ndin qin ban Baam Baam?
Pam Pam jan rrenat (Po e ardhmja e brezit tone)
Që ndihen deri te hana
ndale kyt Paam Paam (asht në duert tueja, asht në duert tueja)
ndale kyt Paam Paam (ndale kyt Paam Paam)