Ia falme pranvers andrrat tona
apo na i mori s'e kujtoj as vet
me kuptu mendimet e oreve te vona
na ishin dashte nja dy a tri jete

Por vjen gjithmone momenti kritik
nji pjese brenda vetes te sheh si i huj
kupton se mund te kesh te dashtun e naj mik
por fati jot nuk asht zanati askuj

Ndoshta kjo kohe na bani mire
ma te kjarte ate qe s'kuptojme me rinine
nji rruge jo te lehte e jo te veshtire
si lule dimnit kultivojme perulsine

Degeve te molles e lame dashnine
n'mendje krijume dashni prej bore
te marre u deshem per 40 stine
e thame lamtumire per nji çerek ore

Zgjojme vetdijen se jeta qe na perket
kjo jete qe na bashkon e larg na mban
ka pase gjithmone sekretin e vet
qe as ne vdekje s'ka me na e thane

Degeve te molles e lame dashnine
n'mendje krijume dashni prej bore
te marre u deshem per 40 stine
e thame lamtumire per nji çerek ore