Vlojne mendimet e dita zgjatet,
misteri i jetes nder njerez ka mbet mbulu,
habitem kur shof sa bukur lidhen fatet,
por nuk gjej fjal gjithcka per me tregu

M'tremb koha qe shkon e m'ban me qésh
vetem permes nesh ajo mundet me kalu
shkon koha me fustan vitesh vésh
koha e pafund qe s'din me numeru

Ah sikur syte te kishin dite me shkru
Veshtrimet ne nji liber do ti kisha lan
e vetem tuj i pa do kishe kuptu
gjithcka qe nuk dita me ta than.