Dhe vjen si poezi
qe kerkon qetsi
e zànin e bute
qe bjen e dàm nuk ban
kjo vjen si histori
shpirtit si balsam

Kur mjesit del nji drite
me zgju lulet e fmit
mbi boten nis me shndrit
dhe rete i davarit
nji paqe qe gatit
zemrat si uzdaja
e ngroht si Albana
kur puth vajzat e saja

Ah pse nuk paskam dite
ma heret s'ma ke thane
se tana bukurit
ne shpirtt e kan nji nane
ne shpirt e kane nji buze
me paqen si bakam

ah tash un e di mire
se jeta shkon tuj rreshqit
dashnìs krejt si balsam