A e mori rrjedha
a e mori lumi
a ishte roja
a ishte plumbi
a thu jeton
ka mbrri ka pshtu
a thu s'na don
na ka harru
a mos asht lodhe
zemra e nans
veten ka lshu
veten ka lane
m'u fike
nen hane

Diku ka mbet
pa prekun dhoma
diku ju presin
te dera akoma
diku nji foto
nji tesh, aroma
diku nji leter
nji sahat
nji nip nji mbes
nji nuse
pa fat

Sa kisha dasht nji kange shpetimit
me ndi tuj kendu zambakt e bardhe
e une me i mbledh lott e vajtimit
me ba nji varke me ardhe me ju marre

O zambak qe rrin mbi uje
folju djemve, ti mos druj
duja shpirtin ruja t'bardhe
stines tande kane me ardhe