natën e pavarësisë atje te shtëpia fëmijë E vogla Iliriana si karamelet zana.
I thotë edukatorës me sy të plota me si a vjen me më pa ndonjëherë mua kjo nëna Shqipëri qesh edukatorja e përkdheli lehtë.
Hajde lepurushe,
është koha për me fjet.
Iliriana,
Iliriana zemër e gjana,
moj e mirë o ty të pastë nëna në fytyrën tënde pra e kam lë një shqipni të bukur krejt si.
Shkoj edhe te koha bashkë me do mu pave time e par mu një e përditshme zu në qytet gjithkush mbledh un fatit të vet ti liriana mbi parvas si një E mbetur në kaf i numëru disi më madh sa nënat i kish u i kalu rrugës përballë diku një lagje pa rëndë sy një edukatore pa shumë bujë një natë që për pavarësi Ti si binte ndërmend kujt e kish hap një derë,
por si vjersha si pranëver bujare plot ngrohte si shpirti kur vendit të sytë e paqt ku fëmijë i kënaq i bën me u rrit një dashni mbi të shqipe krejt si nëna me ja ngrov gishtat e nj me ja b prej zemrës së vet një shporet Edhe një thotë mo në gjatë turnit je nesër natë nëër jam pushim moj hënë fla qetë e vogla ilirja