ZONJË FISNIKE DHE E ËMBËL!
O DRITË QË VETËTIN NË QELQE!
KANË THËNË QË JETA ËSHTË NJË ËNDËRR.
E JONA, S’ISH DHE AQ E KEQE.

PO SHPIRTI IM S’E NJEH PENDESËN
DHE PSE PËR GJUMË SYRI M’U SHUA.
GJITHMONË TI NGRIHESH MBI HARRESËN
SI NJË STATUJË E LARTË FLORIRI.

E KUSH DO TË ISHTE VALLË AI BURRË
T’I HIDHTE SYTË NJË GRUAJE TJETËR!
NUK DO T’I SHKONTE MENDJA KURRË
SE ISHE TI: KRYEVEPËR!

TI KE QENË NË JETËN TIME,
ÇDO ORË TË NATËS E TË DITËS.
TI ISHE FLAKË VETËTIME,
POR UNË NUK ISHA RRUFEPRITËS.

DHE UNË QËNDROVA KREJT ZBULUAR
PËRBALLË RRUFESË QË FLAKËRINTE,
NDAJ FUNDI IM I MERITUAR
NGA VETËTIMAT DO T’MË VINTE.