Te kalaja e Ulqinit të takova të parën herë prej dashnisë dhe mallëhimit.
Të kërkova dhe njëherë dhe njëherë.
Sa shumë vite kanë kaluar,
s'kam të drejtë as t'i kujtoj.
Po kjo zemër e lënduar
asnjëherë nuk të harroj,
s'të harroj.
Valët përqafojnë lan,
sikur mua ti dikur prej ditës që unë ndam,
qetësi nuk gjeta kurrë.
Sikur deti valë valë,
jeta ime s'ka qetësi,
zemrën time ta kam falë.
Pse na dënove zot?
Ishim të rinj.

Te kalaja e Ulqinit të takova të parën herë prej dashnisë dhe mallëxhimit.
Të kërkova dhe njëherë dhe njëherë.
Sa shumë vite kanë kaluar,
s'kam të drejtë as t'i kujtoj.
Po kjo zemër e lënduar
asnjëherë nuk të harroj.
S'të harroj.

Valët përqafojnë nga lan,
sikur mua ti dikur prej ditës që unë ndam,
qetësi nuk gjeta kurrë.
Sikur deti valë valë,
jeta ime s'ka qetësi,
zemrën time ta kam falë.
Pse na dënove zot?
Ishim të rinj.