O Zoti jem jeten s'po e shoh perpara,
zemra prap me kthehet ne kohen t'mbushura me varra,
ma kujto nje dit kur enderrat e dyve u shun,
ti kete gje nuk e prite por ate dite vuajta dhe une.

Kur ika pa arsye e zemrat tona mbeten bosh,
e une rrjedhsha lote vetun ulur ne nje qosh...
Ajo koh qe me te kaluaren, ne te harruaren nuk mbet,
e qdo dit me ndjek nga pas e ngadal me vret.

Qe nje koh e gjat kjo gje ne zemer me shterngon,
Syry po derdh lot por loti Zemren s'ma shliron.
Edhe fryma me ndalet, thot motiv ti ku po mer,
e motiv veq ne enderra po shoh edhe pse jan n'terr.

Edhe pse imagjinat m'ben t'jetoj i lumtur,
ne enderr e shoh jeten siq e dojsha te bukur,
Ne krahet e tua ku e gjejsha gjith veten,
aty ku pa ty s'muj e paramendoj jeten...

O Zot me lejo ta Shoh, ta Takoj,
O Zot, edhe nje here t'dashuroj,
Vetem nje her ti them t'dua ty,
Pastaj do te iku pa dhimbje e pa lot n'sy...

O Zot i vetmuar, me nje laps e leter rri,
mbasi kurkon se kam afer poezia m'ban shoqeri,
Shkruj mijra rreshta per ty, e per kohen ton,
edhe pse e di se do te thuash u ba von.

Nese te shoh te lumtur do te jem edhe une,
nese te shoh kokeulur do te vuaj dhe me shum.
Sa here emrin tend degjoj mua m'pikon loti,
jeta eshte e veshtir por lutjet i qoj ka Zoti.

Vetem nje her te shoh eshte deshira ime,
vetem nje her te flasim, ti kthejm ato kujtime,
Se rruget e Jetes na ndan, por e ndjej afersin,
Ishte nje koh e shkurt por e ndjej dashurin.

Ishte nje koh qe nuk kthehet por pishman kurr si bi,
e me mujt me kthy kohen une e kisha kthy,
me perjetu edhe nje her nje Jet me ty,
Pastaj kisha mujt me than u kry, pa dhimbje e pa lot n'sy....