**Vers 1**
Ata nuk e njohin vetveten, janë krijesa pa identitet,
Dhe kurrë s'do të ndalen, derisa ta kuptojnë se gjithçka është një mashtrim,
Njerëz me shumë fytyra, ndryshojnë për çdo situatë,
Por në fund, maskat bien, dhe lë vetëm pluhur mbi çdo gjë që ndodhi.

Kjo është loja që ata luajnë, me shpirtin dhe arsyen,
Për të fituar gjithçka, do shkelin çdo ndjenjë dhe dashuri,
Po koha kalon, dhe ata nuk e kuptojnë se ndihmën që kërkojnë,
Ka për t'iu shpëtuar, sepse dikush do ua shpjegojë, që janë thjesht gënjeshtarë në një botë të përmbysur.

**Vers 2**
Dikush ndoshta do qeshë, e dikush do të vuajë,
Por të vërtetat e fshehura janë gjithmonë aty, duke pritur të shpërthejnë,
Në një botë të mbushur me tradhti, ata që ikin nuk do të gjejnë asnjë strehe,
Sepse sa herë ndryshon fytyra, kurrë nuk mund të shpëtosh nga vetvetja.

Një rrugë që është e mbushur me gënjeshtra,
Një pasqyrë që kurrë nuk do të reflektojë realitetin,
Sa herë të shikojnë, shpirti yt do të thyhet,
Por për çdo hije që lënë, vjen një dritë që i nxjerr të gjithë zbuluar.

**Vers 3**
Do të vijnë ditët kur të gjithë do të kuptojnë,
Se mashtrimi nuk është i pafund, edhe për ata që luajnë me jetën tonë,
Pas çdo gënjeshtre ka një çmim që duhet paguar,
Dhe ata që janë të humbur në lojën e pushtetit, do të paguajnë për çdo gabim të ndodhur.

Mund të fshehin veten pas çdo maske të re,
Por ndjenjat e vërteta nuk mund të mbesin nën kuptim,
Koha është një shenjë që zbulohet, e ata që të mashtrojnë,
Nuk mund të ikin nga hije e asaj që ndodhi më parë.

**Vers 4**
Në fund, maskat do të bien, dhe do mbeten vetëm copa,
Një botë e ndotur, që do e paguajë çmimin e çdo tradhtie,
Po ata që e njohin vlerën e sinqeritetit, do të shohin se,
Nuk është maska që na bën të fortë, por realiteti që do na shpëtojë.

Kështu do të zbulohet e vërteta, dhe të gjithë do të shohin,
Ata që kërkuan të fshehin shpirtin, tani do të ndjehen të humbur,
Për çdo lojë të thyer, për çdo shpirti të dëmtuar,
Do të vijë një moment kur ndjenjat do të mbizotërojnë, dhe maskat do të bien një për një.

**Vers 5**
Mendimet e tyre janë si labirint, pa dalje,
Mund të shihen të mençur, por brenda janë të humbur,
Fytyra e re, maska e vjetër, po ndjekin një rrugë të pasigurt,
Por sa herë që të flasin, ti do të shohësh zbuluar,
Sepse gënjeshtra e fshehur s'do mund të mbijetojë përjetë,
Dhe çdo veprim i tyre, një ditë do të kthehet si një bumerang.

Për secilin hap të bërë, ata do të mbajnë pasojat,
Të tjerët do të njohin se kur maska bie, është vonë për pendesë,
Një rreth i mbyllur, ku gënjeshtrat janë si ajri që thithin,
Po fundi vjen dhe ata që ndjekin errësirën do të shohin shkatërrimin e tyre,
Dhe bota do të njohë se nuk mund të shitet shpirt për pushtet.

**Vers 6**
Çdo gjë që prekin, ata e shndërrojnë në hi,
Një shkatërrim që nuk lë pas asnjë shenjë të bukur,
Fytyrat e tyre janë si kameleonë të humbur në kohë,
Përqeshin ata që besojnë, por të vërtetat janë më të fuqishme se çdo maskë.
Në çdo hap që marrin, ata thellohen më shumë në humbje,
Sepse realiteti është i pamëshirshëm, dhe vërtetës nuk mund t'i shpëtosh.

Për një moment, ata mund të duken të fortë,
Por një ditë do të ndodhin ndryshime që nuk mund t'i kontrollojnë,
Dhe kur të shpërthejë gjithë ajo që ata ndihmuan të ndodhte,
Do të mbeten vetëm, me pasojat e fjalëve të tyra,
Njerëzit do të ikin, dhe ata do të shohin se në këtë lojë,
Nuk mund të mbijetosh duke luajtur me jetët e të tjerëve.