Intro (English)
They tried to bury the voice, but I rose from the flame,
No fame, no name – just heart in the game,
Echoes from the blocks, I was born in the dark,
But I light up the world when I spit my spark.

---

Strofa 1
Rrugëve t’lagjes ku s’dihet për nesër,
Jeta m’ka msu me luftu për veten,
Pa dorë t’shtrirë, pa bekime prej qielli,
Kam rrënjë n’tokë, po sytë kah yjet e shpjetë.

Strofa 2
Hijet m’shoqin, s’dal pa to,
Trupi n’strese, po mendja flow,
Kjo jetë ka litar për çdo gabim,
Unë preva telat, jam vetë sistemi.

Strofa 3
Zemra beton, shpirti zjarr,
Mos më fol për dhimbje pa pa gjak n’shtrat,
S’jam bërë nga dhurata e fatit,
Jam frymë që djeg, si rruga pa asfaltin.

Strofa 4
Armiku ma njeh emrin si lutje nate,
Emri jem qarkullon si kartmonedhë rrallë,
Pa label, pa sponsor, vetë e kom nis,
Rep-i s’është modë – është mënyra me jetu n’thish.

Strofa 5
Kam pa miq që u kthyen n’hije,
Dashni që përfundoj me thikë n’shpinë,
S’më theu kjo botë – m’forcoj ritmin,
Urrejtjen e ktheva n’tekst që kall rrugën tin.

---

Refren (English)
This is my time, my voice, my crown,
I won’t back down, I run this town,
Built from the pain, but I shine like gold,
Put my name in the stars, let the story be told.

---

Strofa 6
S’ma ndjen për çmim, jeta ma dha,
Gjithçka që kam – vetë e mora, pa fal,
N’çdo varg gjak, jo fjalë t’thatë,
Ky beat s’po bie – po e mbaj këtë mal.

Strofa 7
Shqipja rrjedh si plumb në kuti,
Kush më del përpara, s’e sheh më ditën,
Fjala jem grusht në mur,
Bota ime – ftoftë, e pa mëshirë si burr.

Strofa 8
Jam biri i tokës ku s’ka mëshirë,
Ku besimi t’shtin n’grackë, e dashnia n’telash,
Kjo këngë s’është për radio – është për rrugë,
Ku çdo fjalë ka peshë si granatë pa shpërthymë.

Strofa 9
I kam lexu fytyrat si tarot,
Kush është real, e kush e lozin rolin,
S’ka më besë – veç strategji,
Kam pa shejtanë me aureolë të t’miqësisë.

Strofa 10
Shkruj si i çmendur, i dalë prej ferri,
Me laps në dorë, e krejt trunin rebel,
Nuk jam poet, jam pasqyrë e rrugës,
Në çdo beat e lë veten si shkelje n’shtigje t’huja.

---

Strofa 11
A pe sheh qysh jemi rrit pa libra,
Veç me kode rruge e sy t’mbushun mllefa,
Në lagje ku besa e fjala vlejnë,
Po edhe aty ku vllau ta kthen për një qejf.

Strofa 12
Ma mirë i uritur se me shit shpirt,
Se kam pa shokë t’fortë që u mbytën n’gritë,
Po ti qysh je? – Qashtu, tu ecë n’terr,
Se dritat i shuëm vetë, që s’më shohin përherë.

Strofa 13
Në ballë me erën, kundër gjithve,
E n’shpinë veç Zotin e kurrkënd tjetër,
Kur jeta t’rreh, ti ktheje me beat,
Qaty ku fjala jem bon më shumë se një hit.

Strofa 14
Qka don ti mo – fame a respekt?
Se fama vjen me klike, po respekti s’blehet,
Kur e qel gojën, flit për t’vërtetën,
Se s’po lypim lavdi – po liri n’getot e vjetër.

Strofa 15
Kjo s’është këngë, kjo është manifest,
Për krejt ata që ecin drejt, pa pas çka me vesh,
Jom rrugës me zemër që dridhet,
Po zani jem lidhet si zingjir në beat, pa frikë që pritet.

They tried to break the spirit, but I stand strong,
Through the fire, I built a legacy in every song,
From the pain, from the struggle, I’m still in the game,
A flame that won’t die, you’ll remember my name.

---

Strofa 16
“Ey bro, a je mirë?” – “A po doket?”
Rrugës eci n’heshtje, se fjalët më lodhën,
Jo s’kom ndryshu, hala i njejti lyp,
Veç tash s’besoj në gjithkënd që t’thirrë “vëllai”.

Strofa 17
Beat-i ka tmerr, unë i qetë si varri,
Se jam msu me stuhi, qysh i vogël n’oborrin,
Ku shpesh m’kanë dasht, veç kur kam pas dicka,
Po tash që s’kam gja, jam ma i lirë se kurrë ma parë.

Strofa 18
Në sy s’t’më shohin, po fjala jem i ndjek,
E kom kthye dhembjen n’art, e vujtjen në tekst,
Me veten jam ngushtë, me botën në luftë,
Po n’çdo hap që boj – jam vetë komandant i rrugës.

Strofa 19
Nuk flas për pare, se s’kanë vlerë për mu,
Ma shumë vlejnë kujtimet me shokët tu shkru,
Kur i thom “krejt mirë” – mos më beso,
Se krejt çka kam është ky beat, edhe fjala që s’u shit kurrë.

Strofa 20
Fjala jem n’kafkë si granatë pa shpërthy,
Njerëzit po rrejnë me dhëmbë t’bardhë, e shpirt t’zi,
Unë jam n’tempull të rrugës, pa nevojë për falje,
Se e vërteta jem – nuk fshihet, ajo vret si shpatë e rrallë.

---

Refren (English)
This is my time, my voice, my crown,
I won’t back down, I run this town,
Built from the pain, but I shine like gold,
Put my name in the stars, let the story be told.

---

Strofa 21
Kam pa miq që u kthyen n’hije,
Dashni që përfundoj me thikë n’shpinë,
S’më theu kjo botë – m’forcoj ritmin,
Urrejtjen e ktheva n’tekst që kall rrugën tin.

Strofa 22
S’ma ndjen për çmim, jeta ma dha,
Gjithçka që kam – vetë e mora, pa fal,
N’çdo varg gjak, jo fjalë t’thatë,
Ky beat s’po bie – po e mbaj këtë mal.

Strofa 23
Shqipja rrjedh si plumb në kuti,
Kush më del përpara, s’e sheh më ditën,
Fjala jem grusht në mur,
Bota ime – ftoftë, e pa mëshirë si burr.

Strofa 24
Jam biri i tokës ku s’ka mëshirë,
Ku besimi t’shtin n’grackë, e dashnia n’telash,
Kjo këngë s’është për radio – është për rrugë,
Ku çdo fjalë ka peshë si granatë pa shpërthymë.

Strofa 25
I kam lexu fytyrat si tarot,
Kush është real, e kush e lozin rolin,
S’ka më besë – veç strategji,
Kam pa shejtanë me aureolë të t’miqësisë.

---

Refren (English)
This is my time, my voice, my crown,
I won’t back down, I run this town,
Built from the pain, but I shine like gold,
Put my name in the stars, let the story be told.

Strofa 26
Shkruj si i çmendur, i dalë prej ferri,
Me laps në dorë, e krejt trunin rebel,
Nuk jam poet, jam pasqyrë e rrugës,
Në çdo beat e lë veten si shkelje n’shtigje t’huja.

Strofa 27
A pe sheh qysh jemi rrit pa libra,
Veç me kode rruge e sy t’mbushun mllefa,
Në lagje ku besa e fjala vlejnë,
Po edhe aty ku vllau ta kthen për një qejf.

Strofa 28
Ma mirë i uritur se me shit shpirt,
Se kam pa shokë t’fortë që u mbytën n’gritë,
Po ti qysh je? – Qashtu, tu ecë n’terr,
Se dritat i shuëm vetë, që s’më shohin përherë.

Po, ja vazhdimi me pjesën nga strofa 29 deri në 42:

---

Strofa 29
Në ballë me erën, kundër gjithve,
E n’shpinë veç Zotin e kurrkënd tjetër,
Kur jeta t’rreh, ti ktheje me beat,
Qaty ku fjala jem bon më shumë se një hit.

Strofa 30
Qka don ti mo – fame a respekt?
Se fama vjen me klike, po respekti s’blehet,
Kur e qel gojën, flit për t’vërtetën,
Se s’po lypim lavdi – po liri n’getot e vjetër.

Strofa 31
Kush më pengon, do të ndjejë shigjetën,
Jam n’rrugën time, s’kam kohë për të tjerë,
Kur flas, të gjithë heshtin, kjo është fuqia,
E kam ndërtuar me çdo përpjekje, çdo vuajtje të mbetur.

Strofa 32
Kërkoj më shumë, por shoh më thellë,
Të vërtetën e gjej brenda vetes, pa rrethin,
Po dërgoj këtë mesazh për ata që s’besojnë,
Se çdo hap që hedh është një hap përpara, s’ka kthim mbrapa.

Strofa 33
Jam si ujë që rrjedh pa u ndal,
Pa frikë nga bllokadat, s’më ndalin,
Kur jam në lojë, nuk ka humbje,
Fitorja është në ADN-në time, si një betejë që fiton.

Strofa 34
Fjalët janë mjet, jo armë për të vrarë,
Por unë i përdor me forcë, sa të thyejnë,
Rrugët janë të vështira, por shoh dritën,
Një ditë do të shohim se kush qëndroi dhe kush iku.

Strofa 35
Rruga është e gjatë, po nuk ndalemi,
Kjo është vetëm fillimi, po bëjmë histori,
Pa mbështetje, pa shokë – vetëm unë dhe gjaku,
Kjo jetë është një luftë që nuk ka fund.

Strofa 36
Kur të tjerët dështojnë, unë rritem më shumë,
Kjo është loje për ata që janë të fortë,
Më parë nuk dija, tani di gjithçka,
E di si të luftoj, e di si të mbijetoj.

Strofa 37
Nuk ka kthim prapa, nuk ka dorëheqje,
Secili hap është një hap për të provuar,
Kur të bien barrat, s’ka rënie – vetëm ngritje,
Kur të rrëzohem, do të ngrihem më fuqishëm.

Strofa 38
Jeta është një test për ata që qëndrojnë,
Po unë jam mësuar të luftoj dhe të fitoj,
Pa hezitim, pa frikë, pa dyshim,
Ky është qëllimi im – të fitoj çdo betejë.

Strofa 39
Çdo sfidë është mundësi për të rritur,
Po të gjithë ata që më kundërshtojnë, do të më njohin,
Sepse në fund, unë do të jem mbret,
Fjala e fundit është e imja – kjo është rruga që kam zgjedhur.

Strofa 40
S’do të ndalem, s’do të dorëzohem,
Rrugën time e krijova vetë, pa ndihmën e askujt,
Më duhej shumë për të kuptuar,
Po tani jam këtu, duke udhëhequr këtë rrugë të djegur.

Strofa 41
Nëse kjo është beteja, atëherë luftoj me nder,
Çdo fjalë që dalë është një shigjetë për ata që s’kanë kujdes,
Nuk jam poet, jam luftëtar me penë,
Dhe çdo tekst që shkruaj është një plumb për ata që tradhtuan.

Strofa 42
Kam kaluar shumë, kam parë gjithçka,
Por asgjë nuk më ndal, asgjë nuk më frikson,
Unë jam këtu për të mbajtur flakën,
Sepse flaka ime do të vazhdojë të ndriçojë këtë botë.

---

Refren (English)
This is my time, my voice, my crown,
I won’t back down, I run this town,
Built from the pain, but I shine like gold,
Put my name in the stars, let the story be told.

Strofa 43
Jo për famë, as për like në TikTok,
Për secilën netë pa gjumë e shpirt që s’ndal n’rrotë,
Për shokët që s’kthehen, për rrugën që s’fal,
Për secilën plagë që m’bani ma real.

Strofa 44
Kur e qes beat-in, nuk kom nevojë për plan,
Fjala jem vjen si shpullë për çdo maskë n’këtë lan,
S’më blejnë me fjalë, as me rola që s’jau besoj,
Se jeta m’ka msu – t’vërtetët s’lujnë rol.

Strofa 45
Dikur kam dasht me pas gjithçka për pak,
Tash du veç paqe – edhe kur jom n’gjak,
Se fjala jem len gjurmë, si hije që s’hiqet,
Në çdo beat kallxoj dhimbje që s’kuptohet – po ndijhet.

Strofa 46
Ma bonin “kqyr kush jom”, po unë veç koka ulë,
Nuk lypi kronikë – veç du me ecë i qetë n’rugë,
Se respekti nuk vjen kur e lyp, vjen kur s’e pret,
E unë e kom fitu tu hesht, kur tjerët kanë bë zhurmë kot.

Strofa 47
Kjo jetë s’ka ngjyrë – është bardh e zi,
Ku t’qeshin përballë e t’therrin për hije,
Po s’kom nevojë për publik – vetja m’duhet,
E kur s’m’ka kush, fjala jem m’ringjall si ujet.

Strofa 48
Në çdo beat jam betejë pa armë,
Zani jem është himn për krejt ata që kanë dhimbje pa zë,
S’po lypi me u njoft, po me u ndie,
Se kush jeton si unë – e din çka po flas përditë.

Strofa 49
S’ka motivim ma të fortë se kur s’të besojnë,
Se çdo mohim m’ka bo ma të ftoftë, ma ton,
M’kanë dasht veç kur kam pas diçka me ju dhanë,
Tash që s’kom, jam mbret në rrugë – pa kurorë, pa plan.

Strofa 50
Kur flas për rrugë, s’flas për krime,
Flas për dashni, tradhti, lot që rrjedhin si lume,
Për çdo njeri që s’ka pas ngrohtësi,
E jetën e ka pa si një dimër t’pafund, pa dritë n’shpi.

Strofa 51
Me mu s’ka maska, as role pa vlerë,
Se kam bo këtë rrugë me shpirt t’pa hekë,
E secila strofë është protestë me beat,
Kundër botës që mat gjithçka me klikë.

Strofa 52
Kush m’thot s’un ja del – m’jep motiv,
Se unë jam vajtje-ardhje mes dhembjes dhe shpresës n’stiv,
S’e lypi karrigen, veç vend n’këtë jetë,
Ku s’më gjykojnë për stilin, po për fjalën që mbetet.

Strofa 53
Në çdo varg jom unë – pa filtër, pa lojë,
Si pasqyrë e thyer ku sheh dhimbje n’përvojë,
S’kom shpresë prej sistemi – jam vetë sistemi,
E fjala jem s’ka çmim – as kur jeta më shtinë n’treni.

Strofa 54
Beat-i s’më mbyt – ai më ngjall,
Në çdo takt jam rrufe – n’shi që s’ndal,
E n’rreth të tymit, kur gjithçka duket zi,
Fjala jem ndriçon – si zjarri që s’ka mu fik kurrnji.

Strofa 55
Kjo nuk është muzikë – kjo është betejë,
Për secilin që s’din me qesh, veç me jetu me shpresë,
Për krejt ata që fjala i ka majt gjallë,
Që nuk u dorëzuen – edhe kur bota u kall.Titulli: Forever Flame

Intro (English)
They tried to bury the voice, but I rose from the flame,
No fame, no name – just heart in the game,
Echoes from the blocks, I was born in the dark,
But I light up the world when I spit my spark.

---

Strofa 1
Rrugëve t’lagjes ku s’dihet për nesër,
Jeta m’ka msu me luftu për veten,
Pa dorë t’shtrirë, pa bekime prej qielli,
Kam rrënjë n’tokë, po sytë kah yjet e shpjetë.

Strofa 2
Hijet m’shoqin, s’dal pa to,
Trupi n’strese, po mendja flow,
Kjo jetë ka litar për çdo gabim,
Unë preva telat, jam vetë sistemi.

Strofa 3
Zemra beton, shpirti zjarr,
Mos më fol për dhimbje pa pa gjak n’shtrat,
S’jam bërë nga dhurata e fatit,
Jam frymë që djeg, si rruga pa asfaltin.

Strofa 4
Armiku ma njeh emrin si lutje nate,
Emri jem qarkullon si kartmonedhë rrallë,
Pa label, pa sponsor, vetë e kom nis,
Rep-i s’është modë – është mënyra me jetu n’thish.

Strofa 5
Kam pa miq që u kthyen n’hije,
Dashni që përfundoj me thikë n’shpinë,
S’më theu kjo botë – m’forcoj ritmin,
Urrejtjen e ktheva n’tekst që kall rrugën tin.

---

Refren (English)
This is my time, my voice, my crown,
I won’t back down, I run this town,
Built from the pain, but I shine like gold,
Put my name in the stars, let the story be told.

---

Strofa 6
S’ma ndjen për çmim, jeta ma dha,
Gjithçka që kam – vetë e mora, pa fal,
N’çdo varg gjak, jo fjalë t’thatë,
Ky beat s’po bie – po e mbaj këtë mal.

Strofa 7
Shqipja rrjedh si plumb në kuti,
Kush më del përpara, s’e sheh më ditën,
Fjala jem grusht në mur,
Bota ime – ftoftë, e pa mëshirë si burr.

Strofa 8
Jam biri i tokës ku s’ka mëshirë,
Ku besimi t’shtin n’grackë, e dashnia n’telash,
Kjo këngë s’është për radio – është për rrugë,
Ku çdo fjalë ka peshë si granatë pa shpërthymë.

Strofa 9
I kam lexu fytyrat si tarot,
Kush është real, e kush e lozin rolin,
S’ka më besë – veç strategji,
Kam pa shejtanë me aureolë të t’miqësisë.

Strofa 10
Shkruj si i çmendur, i dalë prej ferri,
Me laps në dorë, e krejt trunin rebel,
Nuk jam poet, jam pasqyrë e rrugës,
Në çdo beat e lë veten si shkelje n’shtigje t’huja.

---

Strofa 11
A pe sheh qysh jemi rrit pa libra,
Veç me kode rruge e sy t’mbushun mllefa,
Në lagje ku besa e fjala vlejnë,
Po edhe aty ku vllau ta kthen për një qejf.

Strofa 12
Ma mirë i uritur se me shit shpirt,
Se kam pa shokë t’fortë që u mbytën n’gritë,
Po ti qysh je? – Qashtu, tu ecë n’terr,
Se dritat i shuëm vetë, që s’më shohin përherë.

Strofa 13
Në ballë me erën, kundër gjithve,
E n’shpinë veç Zotin e kurrkënd tjetër,
Kur jeta t’rreh, ti ktheje me beat,
Qaty ku fjala jem bon më shumë se një hit.

Strofa 14
Qka don ti mo – fame a respekt?
Se fama vjen me klike, po respekti s’blehet,
Kur e qel gojën, flit për t’vërtetën,
Se s’po lypim lavdi – po liri n’getot e vjetër.

Strofa 15
Kjo s’është këngë, kjo është manifest,
Për krejt ata që ecin drejt, pa pas çka me vesh,
Jom rrugës me zemër që dridhet,
Po zani jem lidhet si zingjir në beat, pa frikë që pritet.

They tried to break the spirit, but I stand strong,
Through the fire, I built a legacy in every song,
From the pain, from the struggle, I’m still in the game,
A flame that won’t die, you’ll remember my name.

---

Strofa 16
“Ey bro, a je mirë?” – “A po doket?”
Rrugës eci n’heshtje, se fjalët më lodhën,
Jo s’kom ndryshu, hala i njejti lyp,
Veç tash s’besoj në gjithkënd që t’thirrë “vëllai”.

Strofa 17
Beat-i ka tmerr, unë i qetë si varri,
Se jam msu me stuhi, qysh i vogël n’oborrin,
Ku shpesh m’kanë dasht, veç kur kam pas dicka,
Po tash që s’kam gja, jam ma i lirë se kurrë ma parë.

Strofa 18
Në sy s’t’më shohin, po fjala jem i ndjek,
E kom kthye dhembjen n’art, e vujtjen në tekst,
Me veten jam ngushtë, me botën në luftë,
Po n’çdo hap që boj – jam vetë komandant i rrugës.

Strofa 19
Nuk flas për pare, se s’kanë vlerë për mu,
Ma shumë vlejnë kujtimet me shokët tu shkru,
Kur i thom “krejt mirë” – mos më beso,
Se krejt çka kam është ky beat, edhe fjala që s’u shit kurrë.

Strofa 20
Fjala jem n’kafkë si granatë pa shpërthy,
Njerëzit po rrejnë me dhëmbë t’bardhë, e shpirt t’zi,
Unë jam n’tempull të rrugës, pa nevojë për falje,
Se e vërteta jem – nuk fshihet, ajo vret si shpatë e rrallë.

---

Refren (English)
This is my time, my voice, my crown,
I won’t back down, I run this town,
Built from the pain, but I shine like gold,
Put my name in the stars, let the story be told.

---

Strofa 21
Kam pa miq që u kthyen n’hije,
Dashni që përfundoj me thikë n’shpinë,
S’më theu kjo botë – m’forcoj ritmin,
Urrejtjen e ktheva n’tekst që kall rrugën tin.

Strofa 22
S’ma ndjen për çmim, jeta ma dha,
Gjithçka që kam – vetë e mora, pa fal,
N’çdo varg gjak, jo fjalë t’thatë,
Ky beat s’po bie – po e mbaj këtë mal.

Strofa 23
Shqipja rrjedh si plumb në kuti,
Kush më del përpara, s’e sheh më ditën,
Fjala jem grusht në mur,
Bota ime – ftoftë, e pa mëshirë si burr.

Strofa 24
Jam biri i tokës ku s’ka mëshirë,
Ku besimi t’shtin n’grackë, e dashnia n’telash,
Kjo këngë s’është për radio – është për rrugë,
Ku çdo fjalë ka peshë si granatë pa shpërthymë.

Strofa 25
I kam lexu fytyrat si tarot,
Kush është real, e kush e lozin rolin,
S’ka më besë – veç strategji,
Kam pa shejtanë me aureolë të t’miqësisë.

---

Refren (English)
This is my time, my voice, my crown,
I won’t back down, I run this town,
Built from the pain, but I shine like gold,
Put my name in the stars, let the story be told.

Strofa 26
Shkruj si i çmendur, i dalë prej ferri,
Me laps në dorë, e krejt trunin rebel,
Nuk jam poet, jam pasqyrë e rrugës,
Në çdo beat e lë veten si shkelje n’shtigje t’huja.

Strofa 27
A pe sheh qysh jemi rrit pa libra,
Veç me kode rruge e sy t’mbushun mllefa,
Në lagje ku besa e fjala vlejnë,
Po edhe aty ku vllau ta kthen për një qejf.

Strofa 28
Ma mirë i uritur se me shit shpirt,
Se kam pa shokë t’fortë që u mbytën n’gritë,
Po ti qysh je? – Qashtu, tu ecë n’terr,
Se dritat i shuëm vetë, që s’më shohin përherë.

Po, ja vazhdimi me pjesën nga strofa 29 deri në 42:

---

Strofa 29
Në ballë me erën, kundër gjithve,
E n’shpinë veç Zotin e kurrkënd tjetër,
Kur jeta t’rreh, ti ktheje me beat,
Qaty ku fjala jem bon më shumë se një hit.

Strofa 30
Qka don ti mo – fame a respekt?
Se fama vjen me klike, po respekti s’blehet,
Kur e qel gojën, flit për t’vërtetën,
Se s’po lypim lavdi – po liri n’getot e vjetër.

Strofa 31
Kush më pengon, do të ndjejë shigjetën,
Jam n’rrugën time, s’kam kohë për të tjerë,
Kur flas, të gjithë heshtin, kjo është fuqia,
E kam ndërtuar me çdo përpjekje, çdo vuajtje të mbetur.

Strofa 32
Kërkoj më shumë, por shoh më thellë,
Të vërtetën e gjej brenda vetes, pa rrethin,
Po dërgoj këtë mesazh për ata që s’besojnë,
Se çdo hap që hedh është një hap përpara, s’ka kthim mbrapa.

Strofa 33
Jam si ujë që rrjedh pa u ndal,
Pa frikë nga bllokadat, s’më ndalin,
Kur jam në lojë, nuk ka humbje,
Fitorja është në ADN-në time, si një betejë që fiton.

Strofa 34
Fjalët janë mjet, jo armë për të vrarë,
Por unë i përdor me forcë, sa të thyejnë,
Rrugët janë të vështira, por shoh dritën,
Një ditë do të shohim se kush qëndroi dhe kush iku.

Strofa 35
Rruga është e gjatë, po nuk ndalemi,
Kjo është vetëm fillimi, po bëjmë histori,
Pa mbështetje, pa shokë – vetëm unë dhe gjaku,
Kjo jetë është një luftë që nuk ka fund.

Strofa 36
Kur të tjerët dështojnë, unë rritem më shumë,
Kjo është loje për ata që janë të fortë,
Më parë nuk dija, tani di gjithçka,
E di si të luftoj, e di si të mbijetoj.

Strofa 37
Nuk ka kthim prapa, nuk ka dorëheqje,
Secili hap është një hap për të provuar,
Kur të bien barrat, s’ka rënie – vetëm ngritje,
Kur të rrëzohem, do të ngrihem më fuqishëm.

Strofa 38
Jeta është një test për ata që qëndrojnë,
Po unë jam mësuar të luftoj dhe të fitoj,
Pa hezitim, pa frikë, pa dyshim,
Ky është qëllimi im – të fitoj çdo betejë.

Strofa 39
Çdo sfidë është mundësi për të rritur,
Po të gjithë ata që më kundërshtojnë, do të më njohin,
Sepse në fund, unë do të jem mbret,
Fjala e fundit është e imja – kjo është rruga që kam zgjedhur.

Strofa 40
S’do të ndalem, s’do të dorëzohem,
Rrugën time e krijova vetë, pa ndihmën e askujt,
Më duhej shumë për të kuptuar,
Po tani jam këtu, duke udhëhequr këtë rrugë të djegur.

Strofa 41
Nëse kjo është beteja, atëherë luftoj me nder,
Çdo fjalë që dalë është një shigjetë për ata që s’kanë kujdes,
Nuk jam poet, jam luftëtar me penë,
Dhe çdo tekst që shkruaj është një plumb për ata që tradhtuan.

Strofa 42
Kam kaluar shumë, kam parë gjithçka,
Por asgjë nuk më ndal, asgjë nuk më frikson,
Unë jam këtu për të mbajtur flakën,
Sepse flaka ime do të vazhdojë të ndriçojë këtë botë.

---

Refren (English)
This is my time, my voice, my crown,
I won’t back down, I run this town,
Built from the pain, but I shine like gold,
Put my name in the stars, let the story be told.

Strofa 43
Jo për famë, as për like në TikTok,
Për secilën netë pa gjumë e shpirt që s’ndal n’rrotë,
Për shokët që s’kthehen, për rrugën që s’fal,
Për secilën plagë që m’bani ma real.

Strofa 44
Kur e qes beat-in, nuk kom nevojë për plan,
Fjala jem vjen si shpullë për çdo maskë n’këtë lan,
S’më blejnë me fjalë, as me rola që s’jau besoj,
Se jeta m’ka msu – t’vërtetët s’lujnë rol.

Strofa 45
Dikur kam dasht me pas gjithçka për pak,
Tash du veç paqe – edhe kur jom n’gjak,
Se fjala jem len gjurmë, si hije që s’hiqet,
Në çdo beat kallxoj dhimbje që s’kuptohet – po ndijhet.

Strofa 46
Ma bonin “kqyr kush jom”, po unë veç koka ulë,
Nuk lypi kronikë – veç du me ecë i qetë n’rugë,
Se respekti nuk vjen kur e lyp, vjen kur s’e pret,
E unë e kom fitu tu hesht, kur tjerët kanë bë zhurmë kot.

Strofa 47
Kjo jetë s’ka ngjyrë – është bardh e zi,
Ku t’qeshin përballë e t’therrin për hije,
Po s’kom nevojë për publik – vetja m’duhet,
E kur s’m’ka kush, fjala jem m’ringjall si ujet.

Strofa 48
Në çdo beat jam betejë pa armë,
Zani jem është himn për krejt ata që kanë dhimbje pa zë,
S’po lypi me u njoft, po me u ndie,
Se kush jeton si unë – e din çka po flas përditë.

Strofa 49
S’ka motivim ma të fortë se kur s’të besojnë,
Se çdo mohim m’ka bo ma të ftoftë, ma ton,
M’kanë dasht veç kur kam pas diçka me ju dhanë,
Tash që s’kom, jam mbret në rrugë – pa kurorë, pa plan.

Strofa 50
Kur flas për rrugë, s’flas për krime,
Flas për dashni, tradhti, lot që rrjedhin si lume,
Për çdo njeri që s’ka pas ngrohtësi,
E jetën e ka pa si një dimër t’pafund, pa dritë n’shpi.

Strofa 51
Me mu s’ka maska, as role pa vlerë,
Se kam bo këtë rrugë me shpirt t’pa hekë,
E secila strofë është protestë me beat,
Kundër botës që mat gjithçka me klikë.

Strofa 52
Kush m’thot s’un ja del – m’jep motiv,
Se unë jam vajtje-ardhje mes dhembjes dhe shpresës n’stiv,
S’e lypi karrigen, veç vend n’këtë jetë,
Ku s’më gjykojnë për stilin, po për fjalën që mbetet.

Strofa 53
Në çdo varg jom unë – pa filtër, pa lojë,
Si pasqyrë e thyer ku sheh dhimbje n’përvojë,
S’kom shpresë prej sistemi – jam vetë sistemi,
E fjala jem s’ka çmim – as kur jeta më shtinë n’treni.

Strofa 54
Beat-i s’më mbyt – ai më ngjall,
Në çdo takt jam rrufe – n’shi që s’ndal,
E n’rreth të tymit, kur gjithçka duket zi,
Fjala jem ndriçon – si zjarri që s’ka mu fik kurrnji.

Strofa 55
Kjo nuk është muzikë – kjo është betejë,
Për secilin që s’din me qesh, veç me jetu me shpresë,
Për krejt ata që fjala i ka majt gjallë,
Që nuk u dorëzuen – edhe kur bota u kall.

Strofa 56
Nuk jom rrit me përralla – jom rrit me rrena,
Ku dashnia kushton, e besimi len plagë të thella,
Po prapë jom këtu – nuk u ndala për asnjë ditë,
Me beat-in n’krah, e me shpirtin n’grusht, për me shkrimë këtë britmë.

Strofa 57
E kur dita m’shkon pa fjalë – fjala jem s’shkon pa zë,
Se çdo strofë është testament për një tjetër që s’njeh,
Nuk po lyp me ndryshu botën – po me prek ni shpirt,
Se veç një njeri nëse më ndin – e kom kry punën e dritës.

Strofa 58
Jam rritë n’rreth ku zani s’vlen,
Ku shpata fol para se me t’njoh emrin,
Ku lotët s’ndalen, po as nuk i sheh,
Se rruga s’të jep kohë me i fshi – veç ec.

Strofa 59
Nuk e di çka asht e lehtë – veç e njoh t’randën,
Çdo ditë sfidë, çdo hap me pranga,
Zemra jem ka bo më shumë se luftë,
Po hala rreh për nji të nesërme ma ndryshe, pa frikë.

Strofa 60
Shokët që i kisha, shumica janë t’fjetun,
Jo në gjumë – po n’tokë, prej rrugës tërhekun,
M’kanë thonë mos luj me zjarr, se djeg,
Po unë jam ai zjarr – s’mundet kurrkush me m’shtyp.

Strofa 61
Jam ai që s’ra – edhe kur toka u dridh,
Kur krejt më lanë, veç beat-i m’priti,
Kjo jetë ka shkop e mjaltë në t’njëjtën gotë,
E unë pi prej saj – se s’kom luks me zgjedh shumë.

Strofa 62
Në çdo tekst ka lotë e djem që s’qeshin,
Ka nji hallkë që lidhet me t’kaluarën,
Kurrë s’kam qenë yll në qiell t’pastër,
Po në terr kam shndritë – si rrufe n’për shpirt.

Strofa 63
S’jam për krejt – po jam për ata që ndjejnë,
Që s’kanë me qka, po jetojnë me shpresë,
Që dinë sa kushton me mbajt premtimin,
E jo sa klikime i ka postimi.

Strofa 64
M’kanë thanë me ndal, me menu për veti,
Po si me ndal kur ky zani jem është n’betejë?
Çdo varg ma jep pak jetë, pak frymë,
Jam zani i të heshtunve – dhe ky s’hesht kurrë.

Strofa 65
Shpina jem është ngarku me faje t’huja,
Po n’zemër hala ka dashni për rrugën,
Se aty ku u rrita, aty jam shpërthye,
Me krejt t’këqijat – jam ba armë që nuk shuhet.

Strofa 66
Nuk kam ar, po kam zjarr në kraharor,
Çdo beat që prek – bëhet i shenjtë, i fortë,
S’kam nevojë për kurorë me diamante,
Se fjala jem është mbretëni për t’varfrit që ndajnë.

Strofa 67
Nëse bie – bie për kah drejtësia,
Jo për famë, as për ndonjë video,
Se kjo jetë e imja – s’është për t’bukur,
Po për ata që e jetojnë – edhe kur djeg shumë.

Strofa 68
Shpirti jem s’din për pushim, veç për luftë,
Në çdo beat e lë pakëz nga unë,
Nuk kërkoj mëshirë, as më duartrokitje,
Veç me ma ni zani – e din që s’jom hiç i lehtë.

Strofa 69
Krejt jetën, nën rrathë, nën sytë e lodhur,
Me ëndrrat që s’merren, veç jetohen,
Por kjo zjarr që kom mrena – s’po ftohet,
Se përherë kam qenë flakë – jo për modë, po për borxh.

Strofa 70
Ky tekst s’ka fund – si dhimbja n’zemër,
Është betim për rrugën, për gjakun që vlen,
Për shokët që shkuan, për nanat që presin,
E për zërin tim – që s’ka me u shu kurrë derisa fryma vlen.

Strofa 71
Jam dritë në terr, zë në heshtje,
Për çdo fëmijë që rritet pa shpresë,
Jam ndjenja që s’thuhet, por shkruhet,
Në beat po jetoj – si flakë që s’duhet me u shu.

Strofa 72
Tash jom këtu – 72 fjalë me gjak,
Për krejt ata që s’mujtën me ec ma gjatë,
E nese unë bie – kjo këngë do t’fllakë,
Se “Forever Flame” – s’është veç titull, është jetë që s’ndal.

Strofa 73
Nëse ky asht fundi – atëherë le të jetë i madh,
Si krisma e fundit e nji luftëtari t’randë,
Fjalët e mija – gurë n’zemra të ftofta,
Se “Forever Flame” s’vdes – veç bahet legjendë e forta.