Fjala si gur, s'kthehet pas buzësh,
njeri me dy fytyra s'vjen afër se ret.
Besa e ndrit, në mes të errësirës,
n'rrugën e jetës vetëm nderi s'harrohet.

Ujku i natës nuk ka mëshirë,
sytë e tij lexojnë shpirtin pa fjalë.
Kur troket zoti i rrugës së trashë,
njeri i drejtë nuk ka nevojë për shaka.

Oxhaku s'fiket, hiri mban zjarr,
plaga e vjetër flet më shumë se varr.
Buka e djersës, bukë e nderit,
kush shkel besën, humb çdo fitim.

Rruga ka sy që shohin çdo gabim,
frymët e kaluara s'harrohen kurrë.
Zemra e fortë s'plaket me kohë,
vetëm e vërteta i ngjitet si rrënjë.

Fjala e nderit vlen më shumë se ar,
buzëqeshja e shtruar fsheh më shumë dhimbje.
Ujku mes dritës nuk harron hijen,
shpresa mbetet, edhe kur errësira rri.

Hiri nën oxhak tregon rrugën,
zjarri brenda shpirtit s'plaket kurrë.
Fryma e burrit është ligj i vjetër,
kush pranon humbje, nuk ka nder.

Besa si urë lidh dy shpirt,
mos e thy, se kostoja s'është e vogël.
Fjala e thënë është gjak i trashë,
njeri i shtruar e ndjen nën lëkurë.

Kanuni thotë: sytë s'gënjejnë,
shpirti tregon rrugën pa fjalë.
Kush rrin n'errësirë, s'di për dritën,
vetëm guximi mban zjarrin ndezur.

Rruga nuk fal shpejt gabimet,
çdo hap i gabuar ka çmim të lartë.
Buka e punës është e shijshme,
veç ai që djersën e ka pa frikë.

Ujku s'pret njeri, veç erën e ndjen,
shpirt i paqtë nuk ka frikë nga nata.
Plaga e vjetër tregon historinë,
njeriu i fortë e lexon si librin e jetës.

Fjala është gjak, kur thyhet mbetet,
një buzëqeshje e rreme s'fsheh dhimbjen.
Besa është armë, përdore me mençuri,
njeri që e ka, s'ka nevojë për fytyrë.

Oxhaku tymos, hiri i ruan kujtimet,
zjarri brenda shpirtit ndez shpresat.
Kanuni s'ndryshon, vetëm sytë e rinj,
duhet me mësu rrugën pa u ndalur.

Nderi është monedhë e çmuar,
kush e humb, humb gjithçka.
Fjala e thënë është mburojë,
njeriu i drejtë s'ka frikë nga errësira.

Rruga ka ligj, jo fjalë bosh,
çdo hap i gabuar është mësim i madh.
Buka e djersës shijon më shumë,
se çdo festë pa mundim.

Ujku mes njerëzve s'ka shok,
shpirti i tij lexon çdo fshehtësi.
Besa është ligj, nuk ka kompromis,
kush e respekton, fiton pa frikë.

Hiri nën oxhak tregon rrugën,
zjarri ndezur brenda shpirtit mbetet.
Fryma e burrit është e fortë,
edhe kur bota rri e ftohtë.

Fjala e vërtetë s'ka nevojë për dekor,
syri i njeriut lexon shpirtin.
Kush rrin i drejtë, nuk trembet,
njerëzit e gabuar s'kanë vend mes tyre.

Rruga e jetës nuk ka kthim pas,
çdo hap ka çmim dhe mësim.
Buka e djersës dhe djalli i errësirës,
vetëm burrat e fortë e durojnë.

Kanuni thotë: respekto të vjetër,
ata që kanë ndërtuar rrugën para.
Plaga e vjetër flet më shumë se fjala,
njeri i mençur e ndjen pa u thënë.

Oxhaku tymos, tregon histori të vjetra,
zjarri ndezur brenda shpirtit s'fiket.
Fjala dhe nderi janë armë të forta,
kush i mban, nuk mund t'i rrëzojnë.

Besa si guri, nuk thyhet kurrë,
njeriu i drejtë nuk shet shpirtin për lekë.
Fryma e fortë mbetet pavarësisht errësirës,
edhe kur nata i mbulon sytë.

Ujku nuk fle kur rruga fshihet,
shpirti i tij ndjen çdo mashtrim.
Buka e punës dhe djersës shijon më shumë,
veç ai që ka guxim me e pre.

Fjala është mburojë, përdore me mençuri,
njeri i drejtë s'ka frikë nga bota.
Kanuni tregon rrugën e vjetër,
edhe kur sheh tradhti e gënjeshtra.

Oxhaku tymos, hiri flet pa zë,
zjarri brenda shpirtit ndez shpresën.
Plaga e vjetër tregon histori të moçme,
njeriu i fortë e kupton pa u shprehur.

Rruga ka sy që shohin çdo veprim,
njeriu me dy fytyra s'ka vend mes nesh.
Besa është ligj, nuk ka kompromis,
kush e respekton, fiton pa frikë.

Fjala e thënë ka fuqi të madhe,
njeri i mençur e përdor pa frikë.
Hiri nën oxhak tregon rrugën e vjetër,
zjarri brenda shpirtit ndez gjithçka.

Buka e djersës është mburojë e nderit,
kush punon, nuk ka nevojë për fjalë.
Ujku mes errësirës ndjen çdo lëvizje,
shpirti i drejtë s'lodhet kurrë.

Kanuni është ligj, jo fjalë bosh,
çdo gabim ka çmim dhe mësim.
Fjala e vërtetë nuk thyhet kurrë,
njeriu i drejtë rritet si gur i fortë.
Rruga nuk fal, por mësim jep,
njeri i fortë e kupton pa u thënë.