Edhe sa net metum keq
Per me pas ni dit t’mir
Edhe sa me ma kthy shpinen
Per me pas ni lumturi
Edhe sa me majt ket mllef
Nashta ton jeten mes vet
Nuk po shoh ktu realitet
E verteta gjithmon vret
Edhe sa me majt n’lkur
Per ty veten e kom hup
Ta kom fal dashnin me zemer
Ta kom lshu veten n’dy durt
Ti ke ik
A thu?
Ndodh najher me tu kujtu
E kom faktin n’dy dur
Vet pa ty tash duhet me shku
Koha thojn i sheron plagt
Amo koha iki krejt
E maj kohen si kujtim
Edhe plagt i sheroj vet
Nese ni dit t’kthehen ndjenjat
Un per ty gjith jom i dekt
Nuk jom n’’venin ku jom kon
Prap perr ty nina shum keq
Pom thojn ndjenja shum e ftoft
Edhe zemra plot me lot
Pse jeta me kurthe
Po ti mer ata qe s’don
Ti
S’jena me yjet n’qjell
Si dikur qe kena vlejt
Permi leter po qes shkronja
Po tingllojn
Si
T.H.C

Po eci rruges vet
Ti m’ke met si ni portret
Spo muna me t’harru
Se dikur jom kon komplet
E tash premtimet shkeli gjuj
Si ni guri n’det
Mos e kthe kryt mrapa
Me tu kujtu dhimbjet
Aj ka pare me thas
Zemer ty sod krejt ti blen
Po dashnin e vertet
Jo te ti aj nuk e gjen
Jo te ti
Aj se ndjen
E tash t’mungojn perqafimet
Tash je met vet
E t’kujtohen krejt kujtimet
Kur visha naten von
Tash spo qan po koha s’kthehet
Ora po kalon
E aj me tjetren defrehet
Kur i mbyll syt e qan
E perjeton qysh zemra thehet
Tash nuk t’kryn pun as parja
Edhe nese dehesh
Deshesh me to
Amo nuk ki kurfar ndjenje
A t’mungojn fjalt kur thojshe
Mos shko
Edhe ksaj here