Hej de m s'ka shku
fjala Paska b shala ka Shkodrë so djem sarjet
bez bek vti të fajet pëm thënë o mos bën demek
arms shala o kur shtihet as xhenepin o asizamin brenda të djeg o me sulltanin shtatë çel janë tat dragoj malësh tanë
po vdesin o pë Përmes flakësan Shkodra e
qet kushtrimin deli tjetër q rrethimi
tu i rrjedh gjakusin
kasabe.
S'kam sy o një shkodan burrë fisniku e burrë zotni ja lë
plëton me raki kur në shtëpi o i biri mërrini shkulm i zi o po
i dil te çka ke ago po na i thotë baba sot na i do saraje çala
pjetra o na ka pshtue çoje zot me u
nesh me mue për një punë o mos moj mërzi
çilën tëndin e kam
tjetër
gjë zotit si du gjallirit të ja çu Se kem agona
dy besime kurrë s presun
mad shpine jemi dy fe o e pse të dal fare kurrë s'
she mikuun prej shalet se u kanë djegë rozafat jem shqiptar
o e kem një gjak shahin ra për shtatë trima orë dielli O e ik zia dil moj lok delia.

Hej,
kush je ti moj?
H e djallit që ma prishën e djalit.
Djali im ka lëshë vra jetë për mua tjetër
nuk ka mu largo o tha që ngritë nuk du më me t'i pa sytë.
E për furke
për gërhanë haram gjini o si të kam dhënë ti nuk je djalë për muue ke lënë
shokët e le të pshtue ke pas thënë
se deli pjetra se thel besën sa të jetë jeta
Qysh po më njeh o more loke jam delia o jeta jote e vëlla me
kallzu normale për qëndrese Të normal
plago që i kam në shtat,
i kam marrë unë rozat.

Kqyr moj lok të vet ka
me të huta o paishek janë për skuçta drini
e shokët e mi o mbet si burra.
Trein Shkoder o prapë delia ja zëin
tonë shqipria.
Lokë
se qië sytë.
Hej more
lum për djalin o që paska rrithe He.