nuk e di mo se kush jom
mjegullina kudo jom
sikur dimer koh e ftohte
me ni pije ndore e ngrohte
heci dritat e qytetit
mbin menime reflektime
ato jon me mu sum vesin
m’percjellin sikur hije
nuk ka shije mo kurgjo
krejt palidhje depresive
kto ambicie jon nen 1
0 pozitive
edhe une sikur ti
veq po kqyri me hup kohe
se pe di qe mo kurgjo so kurgjo
si dikur
as veten nuk e njoh mo
sjom mo si dikur

chorus
veq rreje veten,
bon qka bon mos harro
kado je veq vazhdo ti

veq rreje veten, krejt n’rregull
jo more mos ta nin
ti veq lej senet t’hecin
se ato qohen vet ndreqen
veq rreje veten, kadal dale ki kohe
gjithqka osht mir
kur e kqyr ka ma keq kjo e jotja sosht kurgjo
veq rreje veten
gjithqka e madhe don kohe
ti veq vazhdo edhe ni birr
edhe ni nej del me shok
se krejta kan mu bo
po po edhe une bro
jom pro me vazhdu me fol me tjert
i sinqert po me veten me vazhdu
me kon jo i sinqert
po qona se koha koka bo vone
edhe diqka kryt po mdhem
as veten nuk e njoh mo
sjom mo si dikur

chorus
veq rreje veten,
bon qka bon mos harro
kado je veq vazhdo ti

bridge

tu mos mujt me vepru kurgjo
jete status quo
i humbun n’boten e menimeve
si peng i dyshimeve

chorus
veq rreje veten,
bon qka bon mos harro
kado je veq vazhdo ti