Me vitet njeriu e kupton se është i detyruar të ndryshojë.
E kupton se bota nuk është e pastër,
por e zhytur në pisllëk që të ngjitet në çdo hap të jetës.
Dhe ti duhet të luftosh ta mbash sa më larg të pafatërti.
Shpesh e pyes veten se kush jam dhe nga vij.
Nëse unë jam i vërteti apo jam tjetër njeri,
rrugës nisa pa kuptuar të dyshoj tek vetja ime.
Jam bija apo krijesë e komanduar me udhëzime.
Ku janë gëzimet që i pata,
o ku mbeti pafajësia?
Kush i vrau pa mëshirë?
O këto ëndërrat e mia janë pyetje të thjeshta,
pa pushim më vjnë në kokë.
Me përgjigje,
pa kuptim që s'arri t'i kuptoj dot.
Pyes veten çfarë kam bërë,
ku balli i kam ngacmuar.
Pa arsye pse urrej si armik të përvetuar.
Thashë e theme në çdo anë punët e mia i pengojnë lart e poshtë se çfarë llapin poshtë si kurvat përgojojnë.
Ja çfarë bën?
Shiko çfarë rah,
shiko çfarë pih,
shiko si vishetallapa,
por si plakat vijnë komentet si afishet.
Të pabesë me dy fytyra vetëm duhet të ta fusin dhe t'i ruh në çdo hap.
Je vigjilent me kursin nëse duhet që t'ja dal në këtë botë të mbijetoj.
Zemrën duhet ta fortoj,
botën duhet ta lexoj.
Jam i detyruar dhe ai sjelli thjeshtë për t'u dukur.
Edhe vetë e kam kuptuar.
Tashmë veten e kam humbur.
Nëse duhet që t'ja dal në këtë botë të mbijetoj.
Zemrën duhet ta forcoj.
Votën duhet ta lexoj.
Jam i detyruar dhe ai sjell i thjeshtë për t'u dukur.
Edhe vetë e kam kuptuar.
Tashmë veten e kam humbur.
Për dy lek e pamë në vend të zemrës çuan gurë.
Iku cipa e srati.
Dinjitetin e kam shurr vëllai vëllain po e vret edhe hiç nuk i kërcen.
Femra shitet në pazar pastaj shet integritet.
Njerëz të djallëzuar të yndyrë e të përdaltë.
Japin dije shpirtërore edhe flasin për moral.
Nga do kthehesh e kupton?
U bë jeta si koler.
Nuk di kujt i besoj se të hedhin në umner.
S'dua të jem i keq.
As nuk dua të gënjej.
S'dua që të shaj njeri,
por të fal veç dashuri,
por kjo botë e qelbur prek zemrën qeli bardhë.
Desha s'esha u sëmura,
nuk qëndroj më në binar.
Rregullat i prishën ndaj po shkel në drast të kalbur.
E vërteta s'ka taban me fije kaq është kapur.
Deri zemrat i mbuloji,
nuk ka shpirt të lumtur.
Nuk jam më i pari sepse veten e kam humbur.
Nëse duhet që t'ja dal në këtë botë të mbijetoj.
Zemrën duhet ta fortoj,
botën duhet ta lexoj.
Jam i detyruar dhe ai sjelli thjeshtë për t'u dukur.
Edhe vetë e kam kuptuar.
Tashmë veten e kam humbur.
Nëse duhet që t'ja dal në këtë botë të mbijetoj.
Zemrën duhet ta forcoj.
Votën duhet ta lexoj.
Jam i detyruar ai sjell i thjeshtë për t'u dukur.
Edhe vetë e kam kuptuar.
Tashmë veten e kam humbur.
Nëse duhet që t'ja dal në këtë botë të mbijetoj.
Zemrën duhet ta fortoj.
Votën duhet ta lexoj.
Jam i detyruar ndaj sjelli thjeshtë për t'u dukur.
Edhe vetë e kam kuptuar.
Tashmë veten e kam humbur.
Nëse duhet që t'ja dal në këtë botë të mbijetoj.
Zemrën duhet ta forcoj.
Votën duhet ta lexoj.
Jam i detyruar dhe ai sjelli thjeshtë për t'u dukur.
Edhe vetë e kam kuptuar.
Tash me veten e kam humbur.