Kur natën më del në endër,
dëgjoj zëri tëndë si kumbim.
Fjalët e tua më japin guxim të heqin në jetë,
të përbaloj stuhin.
Në gjurmët e tua hedh hapin.
Ndjem i sigurt në çdo udhëtim në shpirtin tim.
Djej një mall portreti yt më shfaqet si një vegim.
Dhe tani që kanë kaluar vite,
portreti yt më shfaqet kudo.
Prapë e ndjej dorën dhe zërin tënd.
Askush në jetë si babai nuk të do.
Sa shumë më mungon fjala jote.
Vështrimit,
buzëqeshja e ngrohtë.
Dua të përqafoj si atëhere pa pritur zgjohem,
por më kot.
Dhe tani që kanë kaluar vite,
portreti yt më shfaqet kudo.
Prapë e ndjej dorën dhe zërin tënd.
Askush në jetë si babai nuk të do.
Në këtë jetë kur të kisha pranë ti ishe krah,
ti ishe drit.
Sot mes lot është ditë të të them baba unë të kujtoj ty çdo ditë dhe tani që kanë kaluar vite portreti yt më shfaqet kudo.
Prapë e ndjej dorën dhe zërin tënd.
Askush në jetë si babai nuk të do.