Brigjeve t'urakës,
fryn veriu hollë,
përmbi flokët e cucës
ra një lulemollë.

Zgjata dorën zgjata,
lulen për ta hjekun.
Pa ty gushëgastare,
nuk jam gjallë as dekun.

Mos e prek at' lule,
se ma falën brigjet.
Merre zemrën time
se për ty po digjet.