As s’ma fal ti vash dashuninë
prej së vogli të kam dashtë
sa qënke rrit sa qënke tretun
me kta dy sy moj kur të pashë

Jom jabanxhi jam vetëm-e
i mjeri si ta çoj jetën-e
jam jabanxhi, jam pa njeri
s’kalohet jeta pa dashuri

Oh mu mush trupi me gjylpona
kam gjashtë muj që po rënkoj
asnji njeri s’po m’vjen me m’pa-e
përveç doktorrit qi m’viziton

Jom jabanxhi jam vetëm-e
i mjeri si ta çoj jetën-e
jam jabanxhi, jam pa njeri
s’kalohet jeta pa dashuri

Dhe kur vjen nji ditë dimni
pys Behije qysh ka flejt
i rrjedhin plagët si burimi
më qafë e paçsh o dimin e

Floku i Behijes kunor, kunor
i mjeri që s’ja preka me dorë
Floku i Behijes kunor, kunor
i mjeri që s’ja preka me dorë

Kur kaloj ke porta e saj
shof Behijen tuj qëndis
harkove sytë e më shikove
Behije zemrën ti ma more

Jom jabanxhi jam vetëm-e
i mjeri si ta çoj jetën-e
jam jabanxhi jam pa njeri
s’kalohet jeta pa dashuri

Do t’marr trasten ta hudh n’kurriz
port më portë unë do të trrokëllij
porsi lypsar unë do të bohem
Behijen s’e le pa e shti në dorë

Floku i Behijes kunor, kunor
i mjeri që s’ja preka me dorë
Floku i Behijes kunor, kunor
i mjeri që s’ja preka me dorë