Do ju them qetesisht dy fjal,
ju lutem, qetesisht me degjoni,
jetojme ne nje bote aq te marrë,
sa dhe ju vete se besoni.?

Duke qar erdhen...
perseri ashtu do ikim...
pytjet pa pergjidhje ngelen,
ne nje frymarrje shpirti .

Kjo bote e marrosur,
eshte thjesht nje zhgenjim,
ndryshe kishja enderruar
tani s`kam me dyshim ...

Nje rrumuj fjalesh, asgje tjeter!
njerez qe nxitojne ne ikje
shpresa ne fjal varur!
koke ulur ne pritje ...

Nuk kam fuqi me !
te flas` as ju t`me degjoni!
do iki, pa fjal, pa ze...
shpresoj te me mirkuptoni ?