Drini i zi i ka ndalë valët,
ashtu ulë rrafshit me nënë malet përmbi kreshta brizallarve.
Dëgjojnë këngën që nuk ndalet,
këngë që s'ndalet sa të jetë jeta.
Nderi i Dibrës,
Xhelal Qerpja.

Hej sopranën shtrojka nga dibrane.
E nderoj një artist zallarve me lodimet në troje arbiton brez në qiell të artit
ky diamanti kulturës së Dibrës.
Qht i madh në skenat e shqipesë nga një malë me fjalë e vepra nderi dirës dimrës që lënë qerpja
sa me mall dit mali mali thuaj gjall O ndaru ke xhelali qytes natën e kulturë u ngjet në qiell mos me vdekurë ditë e lë ja lëshoj fjalës me bilbilat e zallardës ja këndoj Dibrës historin O shqiptaris ja këndoj lavdi
Hej ynë të kujtojnë skenat shqiptare.
Kur ruh ballja dibrane në folklor një vler e rrallë lum zallar gjithë pat ngrite kanë mbi korap g zemrat në çdo prak prajon për Të jetë jeta e këngë e kënga e qalerpja
sa me mall dit mali mali thuaj zarue ke xhelali thesor natën kur Dur unë gjet në qiell mos me vdek.
Tre ditë e natë ja lëshoj fjalës me pilbilat e zallardës ja kënoj Dibrës histori o shqiptarë ja këndoj lavdi