Ushton kanga n'melodi
sikur valët e Drinit t'Zi
edhe ndalen dalëngadalë
atje n'Tartaj në Zall-Dardhë
ku shkëlqejnë dy kulla bashkë
trolli i Çerajve, troll i lashtë.
Kjo është votra e Ali Çerës,
kryetar dheu, i besë e i nderes.

Sot po u knojmë pasardhësve t'derës,
jet's e punës, Mahmut Çerës
që u lind e u rrit n'këto kulla
pranë oxhakut rresht me burra
biri Ymerit e Xhevahires,
me pesë vllazën e katër motra,
halle e gëzime i ndan te votra.

Me fjalë t'parëve u burrnue,
me bij rodi u martue.
Gjashtë fëmijë fati jua ka fal,
por nja Zoti jua ka marr.
Tuj punue natë e ditë
sofrën plotë, oxhakun dritë.
Me buzë n'gaz dhe ditën e vështirë
tuj prit miq e dashamirë.

Veç me djersë ai e gëzoi votrën.
n'krah gjithmonë e pat bashkëshorten.
Edukoi fmit me traditën
me dashtë prindërit e vendlindjen,
me pas shkollë e kulturë plot,
me besue te i madhi Zot,
me ruj vlerën e k'tij tabani
siç e ka zakon dibrani.
Por gjatë punës Mahmut Çera
mbajti plot detyra tjera.
Kryetar këshilli e n'kryesi,
zëvendës komandant n'ushtri.
Çdo detyre i dha vlerë.
Kurrë si thej ai besë, as nder.
Dha respekt me faqe t'bardhë
jo veç n'Tartaj po n'krejt Zall-Dardhë.

N'sy i doli loti dhimbjes
kur ja kthej shpinën vendlindjes.
Në Tiranë me shpi kanë zbrit
Një kullë tjetër e kanë ngrit.
Dhe ju hoq një rrudhë prej ballit,
ju ban fmija krejt t'hallalit.
Mundi e djersa s'i shkun kot,
Tash tuj g'zue prej t'madhit Zot.

Dhe n'fund të bot's me çu dibranin
Se harron ai kurrë vatanin.
Kështu e dashte kangën Mahmut Çera
ta dijnë brezat se nga jena,
se nga vijmë e ku do shkojmë.
Hallet kurrë mos t'i harrojmë
se një jetë ka për njerinë,
lumi aj që e mbyll mirë."