VERME
Sebebimden doi°mui¾ oldum sei§meden,
i‡ekecei°im derdim nedir bilmeden
Yi¼kledii°in yi¼kle yi½ki½ldi½m kaldi½m aman
Vereceksen aki½l verme istemem
Verme, verme, verme aki½l verme
Vereceksen huzur ver, vereceksen huzur ver.
Azi½ karar i§oi°u zarar diyenler,
Niye i§ok ali½rlar, hep az verirler.
Akla ikna olup ai¾ki½ i¼zenler
Sanma bizden daha mutlu gezerler
Verme, verme, verme aki½l verme
Vereceksen huzur ver, vereceksen huzur ver.
Kari½ nerden bilsin zarardan di¶nen,
Di¶neceksen i¾imdi di¶n ben beklemem
Kovulur mu gi¶ni¼l, kondui°u yerden
Vereceksen aki½l verme istemem
Verme, verme, verme aki½l verme
Vereceksen huzur ver, vereceksen huzur ver.