Bir merre
mbi dashuri.
Fjalët bëjnë të ashpër,
zemrat po thyen.
U largove
diell bosh një kapitull i mbyllur në plaq që
shërohet lehtë.
Pse,
pse duhet të ndakmi kështu?

Zemra ime po qon.
Pa ty s'ka kuptim.
Çdo kujtim
më dhom që lam pas.
Me këtu të vetmuar filloj përtas.
Ne do të jam të gjatta
pari je në qiell.
Shpirti im i humbur kërkon lumturi e diell
çdo që duket e ftohtë pa ngjyrë.
Një botë pa ty është thjesht një
zemër e thy.

Të gjata pa yja në qiell.
Shpirti im
i humbur kërkon lumturi e diell.
Por çdo gjë duket e ftohtë
pa ngjyrë.
Një botë pa ty është thjesht një zemër e thyer.
Pse
pse duhet të ndahemi kështu?
Zemra ime po qat.
Pa ty s'ka kuptim.

Çdo kujtim më.
Çdo moment që lam pas.
Në këtë udhë të vetmuar filloj
përtas.
Meët janë të gjata,
pari je në qiell.
Shpirti im i humbur kërkon lumturi e tillë.
Por çdo që duket e ftohtë pa
ngjyrë,
një botë pa ty është thjesht një zemër e thyer.

Netët janë të gjata pa yje në qiell.
Shpirti im i humbur
kërkon lumturi e tillë,
por çdo gjë duket e ftohtë pa ngjyrë.
Një botë
pa ty është thjesht një zemër e thyer.
Pse pse duhet të ndijë kështu?
Senda nder
qan.
Për ty s'ka kuptim.
Çdo kujtim më për çdo moment që lam pas.
Në këtë botë të mua
filloj përtas.