Të zhvesha unë,të tërë,
U skuqe ti,u turpërove!
Dhe fike dritën menjëherë,
Në shtrat u hodhe,u mbulove..

Kur tu afrova,më the"jo",
Nuk deshe të humbje nderë!?
Por sa çudi!zëri tu ftoh:
"kam pasur unë të tjerë.."!

Ti më shtiresh si e turpshme,
Dhe më flet,me sytë e ulur,
Si prej qelqi,e thyeshme,
Porsi një gonxhe e mbyllur..

Ishe çupë e njomë shumë,
Kur ta moren vajzërinë?
Kush ishte ai fatlum?
I pari,që ta shijoi freskinë?

Sa ke joshur,siç më josh,
në sa prehra,ti u ule?
Ç'kërkon,në këtë jetë bosh
Ti që bredh, lule më lule?

Me ty natën e kalova,
U shua flaka,hi u bë,
Se ç'kërkoje,e kuptova,
Ika, e s'u ktheva më!