Hëna ul dhein një natë jashtë tekim.
Natë e gjatë behari përfërin te bari.
Hëna një nga djasht natë gjatë verari për natë e gjatë verari për
ti sregon s'ke zemër.
Pse nuk thotë një fëmër dhe burim i shkretë shkon në punë të vetë.
Ti shtregon s'ke dhëmbër se nuk thotë një bëër dhe burimi i shkretë shkon kur në të dhe burimi shpë shkon të Unë s're stregoje s'lasë sikur të pëllcasë.
Po ne kush na pa kush vajti dhe tha unë s tregoj nrasë sikur të këcasë.
Po ne kush na b kush vajti dhe po ne kush na kush vajti?
Kush e hapi llafin?
Llafi mori fshatin.
Di kush tha nga brenda unë ti hëna?
Kush e hapi llapin?
Llapin e qartin nga brenda.
Unë ti j kush ta unë ti jëna sy për nesh çka që buzë qesh mojën e praruar ti paske treguar hëna si përesh çka që buzë qesh oë praruar ti paske Treuar mua ti paske treguar.
Pëllumbesha dhe pëllumbi një ditë laheshin tek lumi përmbi zallë na zuri gjumi për njëin për zë në zuri gjzuuri Të dy nëndë shikonim valëzat që valëzonin sikur bashkë dashuronim të ballën basë lëngë dashuron pëllumbes më zdoj nga gjumi mua më zgjoi.
Drunes ma tregoi përesën më gjë më ëndra jote ëndrra ime ra fryn me ledhatime u mbytëm nëpime lë për anës lumit buzëdit në sy të gjithë miletit i dhamë besën njërit tjetrit poë kë të qetë e pesën njëri tjetrë e pesën njëri tjetrë na mbuloj vala me shkumë humbe ti e humba unë vera më prapë në gjumë Na mbuloj me po në gjova.