Në mbrëmje vonë dal në rrugë,
askush s'më njeh dhe askënd nuk e njoh.
Kam ardhur dje,
po iki sot se këtë qytet s'e duroj dot.
Se këtu jeton ajo që sytë i lindëm vetëm për tradhëtim.
Qoftë i mallkuar ky qytet.
Unë po largohem nëpër shi jeton ajo që sytë i lindëm vetëm për tradhëti.
Qoftë i mallkuar ky qytet.
Unë po largohem,
po largohem me lot në z këtu jeton ajo që emrin dua t'ia përmend.
Ndaj e urrej unë tërë qytetin dhe nuk rri në këtë vend se këtu jeton ajo që emrin dua t'ia përmend.
Ndaj e urj unë tërë qytetin dhe nuk rri në këtë vend.
Unë buzët me inat dhe nisbërtas.
Sa ka fuqi.
Dua të ik nga ky qytet se s'mund të më mbaj më asnjë magji.
Ja th ujë përherë të fundit të qet ma gurit në qarqi.
Po s'po ndodh vallë brenda meje,
një zve më thotë mos ik po rri.
Ja po pi ujë për herë të fundit të qet gurit në qarshi.
Po ç ndodh vallë brenda meje?
Një zë më thotë mos ik po rri.
Se këtu jeton ajo që emrin dua t'ia përmend.
Ndaj e urrej unë tërë qytet dhe nuk rri në këtë vend.
Se jeton ajo që emrin dua t'ia përmend.
Ndaj e urrej unë këtë qytetin dhe nuk rri në këtë vend.
se ky jeton ajo që ndjenja në zero grad i mban përherë.
Prandaj do të iki nga ky qytet dhe nuk do kthehem më asnjëherë se ky jeton ajo që zemrën kërkon të ma mbanë në robëri,
por unë do të iki se nuk mundem më ta kuptoj jetën pa liri.
Se këtu jeton ajo që zemrën kërkon të ma mban në robëri,
por unë do të iki se nuk mundem më ta kuptoj jetën pa liri.
Se këtu jeton ajo që emrin s'dua t'ia përmend.
Ndaj e urrej unë të qytetin dhe nuk kri në këtë vend.
Si këtu jeton ajo që emri s'dua t'ja përmend.
Ndaj e urrej unë këtë qytet dhe nuk rri në këtë vend.
Pse jeton ajo që ndjen mjaft në zero gati mban përherë?
Prandaj do ik nga ky qytet dhe nuk do kthehem asnjëherë se këtu jeton ajo që ndjenjat në zero i mban përherë.
Prandaj do ik nga ky qytet dhe nuk do them asnjëherë.