Ndër sy e mora detin
t’ ia vidhja valên
Bregut mê rêmonte,
mbi mua hidhte
cerkat…

Tretur atij deti
njê kurm vezullonte
İ zhveshur ai trup
valên thyente bregut.
Stêrkalat e êmbêlta
mê zgjonin zilin
herê vinin si valê e herê
si dalldi,
zemra pluskonte,
si varkë pa liman.

Larg…,
mê grishte zemêr e saj
dallga mê zgjon
me kodin tinguj
kêngê
Pranê mê rri,
qoftë
dhe si hije,
zjarr i mbiellur zemrês
e rrugêt i ngjyen
me ngjyrê dashurie…

Afrohet vala me zê
t’ kêputur
e dëgjoj ç’mê thotê,
“Pranvera po zgjohet,
po vjen
têr polen e dritê.”

Si njê trung i vjetêr
heshtien nis tê thyhej
Fêshfêrimês erê,
êndrra rri e stis..