O sa shumë po më mungon zëri yt në telefon.
Më mungojnë puthjet e tua.
Më mungon fjala të dua.
Dashurinë e mori lumi.
Plot me vale çoj në det.
Thonë që shpresa vdes e fundit por as shpresë tash mamet.
Dashurinë e mori lumi.
Plot me val e çoj në det.
Thonë që shpresa vdes e fundit,
por as shpresë tashmë s'ka mbetur.
Ti ke dalë prej zemrës time,
tash ti dhe tash moj.
Mos i bjer ti telefonit.
Jo me zemrën ti mos luaj.
Ti ke faj që vuaj unë,
ti ke faj që rrium.
Jam fajtor që të besova,
fajtor jam që të deshta shumë.
Ti ke dalë prej zemrës time,
das ti dhe tash moj.
Mos i bjer ti telefonit,
jo me zemrën ti mos luaj.
Ti ke faj që vuaj unë,
ti ke faj që rri pa gjumë.
Jam fajtor që të besova,
fajtor jam që të desh shumë.

Do të bie,
do të dehem tash nuk dhimbjen brenda meje.
i madh prave zemrën time dhe çdo gjë ndodhi prej teje.
Dashurinë e mori lumi,
plot me val çoj në det.
Thonë që shpresa vdes e fundit,
por as shpresë tash m dashurinë e mori lumi plot me val e çoj në det.
Thonë që shpresa vdes e fundit,
por as shpresë tashmë s'ka mbet.
Ti ke dalë prej zemrës time tash ti dhe tash mu i bjer ti telefonit jo me zemrën ti mos luaj ti ke faj që vuaj unë ti ke faj që rri gjumë jam fajtor që të besovtor jam që të deshta shumë ti ke dalë prej zemrës time ti dhe tash moj mos i bjert telefonit jo me zemër ti mos luaj ti ke faj që vuaj unë ti ke faj që rri pa gjumë jam fajtor që të besovtor jam që të desh

Ti ke dalë prej zemrës time tash ti dhe tash moj mos i bjer ti telefonit jo me zemrën ti mos luaj ti ke faj që vuaj unë ti ke faj që rri pa gjumë jam fajtor që të besovtor jam që të desh shumë ti ke faj që vuaj unë ti ke faj që rri pa gjum jam fajtor që të besova,
fajtor jam që të desh shumë ti ke dalë prej zemrës time.
Falemerit