Sonte Topi një gotë verë në këtë dhombë që ti s'e njeh.
B dritare bij shit unë mendoj veç për ne të dy.
Syt e mi kërkojnë hijen tënde edhe pse je larg shumë milje.
Çdo kujtim më dje ngadalë se mungesa jote më ka marrë frymën krejt.
Ti nuk je këtu por të ndjej pranë.
Zëni yt në mendje më flet çdo natë.
Ndoshta verë është kjo që më der.
Ose dashnia që s'po më lë.
Një gotë verë për dashninë që s'ka kohë.
E pi për ty që lar më mungon.
Hajde ma kthe edhe njëherë një fjalë se pa ty kjo natë po më duket bosh.
Një gotë verë për mallin që s'po shuhet.
për premtimin tonë që e nderon.
Edhe pse larg zemra ime të thërret,
se veç me ty unë ndihem gjallë përsëri.
Ti ndoshta po sheh një tjetër qytet.
Drita ndryshojnë,
por jo si unë e di se unë në të një thellë më shumë se vetën.
me çdo hap jot më prek si melodi.
Kur më thonë se koha shëron gjithçka,
unë veç qesh se ata s'kanë provuar me prit.
Dikëm shpirt e me gjak siç po pres unë ty këtë natë pa gjumë.
Kur mbyt të shoh tek vjen tek më prek dorën e më thua jam këtu s'ka mbetje verë që ma mbush zemrën siç bën ti kur më je pranë me shpirtin tuaj një gotë verë për dashninë që nuk tretet për fjalët tona që i ruajnë zemër për çdo natë që ti më mungon e çdo ditë që shpresoj të kthehesh një gotë të verë për Ty që je larg,
por mban me jetu si të jem me ty.
Se në çdo pikë që bie në buzët e mia,
unë e ndjej këputhjen që ende s' kam harruar.
Nëse hera të prek sonte në krah,
dije se jam unë që të përqafoj prej larg.
Nëse sheh hënën sipër qytetit tënd,
ajo është e njëjta që më shikon mua sot në natë.
Një gotë verë për dashurinë që rri gjallë edhe kur rrugët na kanë ndë.
Një gotë të verë për shpresën që kam se një ditë do të kthehesh e nuk ikën më.
Një gotë vere një premtim i vjetër se dashnia jonë nuk ka largësi.
Unë po pres e po roj për momentin kur thua pra zemër jam kthyer të ti.