E di që vetëvetën e mashtroj,
e di që nuk vjen ajo që shkoi,
e di por nuk dua humbjen ta pranoj,
prap po luftoj.(2x)

Sa shumë netë pa gjumë,
sa shumë ëndrra më bien në lumë,
sa shumë nostalgji,
ndjej për ty.

Tani është vonë,
për ne të dy e dashurin tonë,
më trego si të harroj,
mos të të kujtoj.

Vetëm një në zemrën time e pranoj,
nuk ka tjetër plagën time ta shëroj,
më ndryshove më shkatërrove përgjithmonë,
të deshta dhe të dua por është vonë.

E di që vetëvetën e mashtroj,
e di që nuk vjen ajo që shkoi,
e di por nuk dua humbjen ta pranoj,
prap po luftoj.(2x)

Sa shumë netë pa gjumë,
sa shumë ëndrra më bien në lumë,
sa shumë nostalgji,
ndjej për ty.

Tani është vonë,
për ne të dy e dashurin tonë,
më trego si të harroj,
mos të të kujtoj.

Vetëm një në zemrën time e pranoj,
nuk ka tjetër plagën time ta shëroj,
më ndryshove më shkatërrove përgjithmonë,
të deshta dhe të dua por është vonë.

E di që vetëvetën e mashtroj,
e di që nuk vjen ajo që shkoi,
e di por nuk dua humbjen ta pranoj,
prap po luftoj.