>
LETERSISHQIP

Anadolli Mbushur Shqiptare

Sa me deshire marr rrugen per ne Anadolli
e t'jem me shqipet tok,te ngrem nga nje dolli,
e atyre na gezimi,u mbetet fjala ne fyt,
nga lot i perzier me emocione,dolline don me mbyt.

Anadolli,qerdhe anemban mban ne vete
shqipe gjithandej qe shqiptojne:une jam shqipetar,
punojne dite e nate,te palodhur jane si bletet,
i mshehin vijat nje mbi nje te vizatuara ne balle.

Nuk kane harruar jo te emblen gjuhe shqipe,
ne Anadolli tek flen,hane pine e pushojne,
seq e zbukurojne kur flasin ne turqishte:
bujrum bujrum,me theksin arberor.

Gostine e mbajne pezull,nuk e fundos as Marmaraja,
mes miliona njerezve tramvaja e vapora,
te sherbejne ngutas,sa tullumba e bakllavaja,
ne tavernen prane detit,i shijon prani e jona.

Dhe pleqte e rryer,te rrahur si nga valet e detit,
seq kane nje deshire qdo dite qe e vyshkin,
te kthehen edhe njehere,ne vater te te vjetrit,
do vdesin me te qete,kte tregojne niperit per gjysherit.
U dërgua nga:Aferdita Salihu