Më shiqon ashtu me habi,
kur pranë meje ti kalon,
pse buzqesh me ironi,
kur të flas, ti nuk më dëgjon.

Më prano, s'di pse po ngurron,
do t'a fal një margaritar,
jam modest a nuk m'beson?
Apo dukem lajkatar?

Më prano aq shum' mos mendo,
m'dashuro, zemren ma gëzo,
se në jetë është e vertet',
dashuri është jeta vetë.