Ish’ njehere,
Lulja plot ere,
E çelur ne pranvere,
Dhe nje blete,
Erdh’ e kerkoj, mbi lule te qendroje.

Ik moj blete,
Me lere te qete,
Petalet mos mi prek,
Jam e njom,
E plot arome, kam frike se me thumbon.

E bleta lart fluturoj,
Te tjera lule i zgjoj,
Ato i dhane miqesin me bujarine,
E lulja pemet i pjek,
E bleta mjaltin na jep,
Per ne femijet ato falin dashuri.

Vera shkoj,
Lulja renkoj,
E kur u nda,
Askush se pa,
E vetme krejt u tha.

Ish’ njehere,
Lulja plot ere,
E çelur ne pranvere,
Dhe nje blete,
Erdh’ e kerkoj, mbi lule te qendroje.

Ik moj blete,
Me lere te qete,
Petalet mos mi prek,
Jam e njom,
E plot arome, kam frike se me thumbon.

E bleta lart fluturoj,
Te tjera lule i zgjoj,
Ato i dhane miqesin me bujarine,
E lulja pemet i pjek,
E bleta mjaltin na jep,
Per ne femijet ato falin dashuri.

Dhe vrapojme,
Bashke lodrojme,
Femije e blete,
Lulja me flete,
Si shoke te vertete

Bleta kalon,
Lulen e zgjon,
Perralla letu mbaron,
Perralla letu mbaron.