dy askënd 2019 albanesi 20 shqetësuat
dje unë e kam një të keqe këtu brenda në stomak jashtë i ri beso shpirt jam shumë plak 20 vjet unë i bana nuk po shoh asnjë ndryshim gjithçka që bëni jeton këto e ti veç shpirti im se kjo jetë kështu e ka here ngre herë përplas se këndej e kaluara si hije vjen nga pas ende i së shumti kur dolëm për ngërbe qysh jam puthi me sy e më tha shihem na herë edhe një fillim prej vendlindjes labirin që s'ka ku fëmijë lufton kundër fati rokot jetën mbushur me rrezik luftu për territ në shqiponjë që nuk ka frikë nga ditë i mbyllur si në kafaz nga fundi zemrës më vjen përtas dy nga ky tmer jetë dhe dua të fillojë kisha shkuar deri në fer të kaluar ta harroje i lodhur me shtëpi po kërkoi vujtjet e mija po ja u tregoi çfarë dhimb pse di as vetë kur kreu në gërbët i lodhur me shpirtroi ju gjetjet e mia po ja u të dojë çfarë dhimbje kam s'e di as vetëm shtëpie me flet kishe pak me pushu ëndrra tek qira shpirti i njomë mundu' prej kur kam lindur rrugë po shok këtë botë kam harru se si buzëqeshet se nga sytë më rrjedhi lod e unë do qëndroj edhe pse vloj nga brenda duhet diku me shfrytëz që ma zemra luftoj për lumturi me gjithë forcat që kam brenda në këtë botë të rrejshme ku të drejtën ndeshje në rrena xhelozia botën e zuminojnë po su kujdes sikur gjakun të helmojnë sillen amen as vet se di ka shkron edhe kullu vjen momenti mbas shpine të sulmojmë thua edhe sa të rrit duhet vdekur për kot a thu edhe sanona duhet me derdhur lotët rikthe kokën kafenja të ardhmen e kërkoi shokësh klimë asnjë ndryshim s'po shikoj jo me shpirtin po kërkoi për