Trim mbi trima, Gjergj o Kastrioti,
fuqí t’ madhe që m’i dhanka Zoti,
s’e djeg flaka e s’e djeg baroti,
shpata e tij than malin n’dysh e çán,
me nji t’ râme nji ushtrí pervlonte.

Lavd’ ô Gjergj, ô Skanderbe drangoi,
krahu yt o gjithnje perforcohet,
gjithë ku janë armiqt o i shfarose
Lavdi yt, ô, brez pas brezi u knoftë.