Vini ju plot zjarr,
kenge te rinis’,
historia ze e flet,
dhe çdo germ e saj,
dhe mendime,
rruget marrin,
shkojne lart
dhe me flisni ju,
zera te rinis’,
lindur ne k’te tok’,
rritur ne stuhi,
hapi saj gjemon,
ne çdo skaj,
pran’ gjithmon’,
te mbaj Shqiperiii.

Si zogj’t e shqipes,
kur fluturojne,
per her’ te pare lart ne qiell,
dhe shqipja nene me krah te forte,
flut’rimin bashk’ me bij’t ajo merr.

Pranvera erdhi dalengadale
dhe lulet çelin pem’ e rinis’,
flut’rimin morren shqipe te reja,
me ju o keng’ e zjarr’t te rinis’.

Mbanit ju ateher’,
kenge te rinis’,
ditet tona qe gezojn’
dhe vrapuat ju drejt jetes,
drejt lirise qe sot mbrojn’,
dhe me flisni ju,
zera te rinis’,
lindur ne k’te tok’,
rritur ne stuhi,
hapi saj gjemon,
ne çdo skaj,
pran’ gjithmon’,
te mbaj Shqiperiii.

Si zogj’t e shqipes,
kur fluturojne,
per her’ te pare lart ne qiell,
dhe shqipja nene me krah te forte,
flut’rimin bashk’ me bij’t ajo merr.

Pranvera erdhi dalengadale
dhe lulet çelin pem’ e rinis’,
flut’rimin morren shqipe te reja,
me ju o keng’ e zjarr’t te rinis’.


Ky tekst u dërgua nga Agon çiçe
DËRGO