mbas nga fengat krejt çka që tashm duani lule dyshta era jote mi l mu ti vetë ispim nga Penga krejt çka që tashm duani lulyshta era jotë me lë muve
më kujton ato mbrëmje kur jetojhim bashkë u lodhe prej fjalëve të mia jeta j s'ka kuptimtar u fikën krejt drejtat në shv Krejt duar unë me të ti dhe që e fundit vet ashtu ngadal dashnia na u drejet mos von kqyrm z mos duj kurrgjë e kam vendos se s'ka më dashni e do kur s'ke më mbin shpim nga feng krejt që tash Duani lulet vishda era jotë lemuti vetim bashkëpim kafe nga krejt çka shoh tashm duani luleth era jote mle mule muve