Syt e tu, mbushur plot me mall
Të ti puth, lotët të ti thaj ngadal
Më fal buzeqeshje, t'thur me to kuror'
Të t'sjell pranverën, pas dimirit me bor'.

Pa shenjë pa gjurmë,
Hapat hedh me brishtësi
Trishtimin fsheh në shpirtin plot mirësi
Shikim pa jet' hedh në pafundësi
Kthehesh në nje cast,
në ankth, pasiguri

Pse e ngrysur fshihesh në erresirë
Zgjatma dorën, eja t'fsheh në shpirtin tim
Sikur vetem nje cast,të të merrja në prëhërin tim
Në dhimbjen tënde, t'isha ngushëllim.

Pastaj ëmbel ëmbel ëmbel
ti buzeqesh
Dhe në heshtje, shpresa zemrën time vesh
n'ate cast, jetën m'pikturon
Sinfoni, me zërin tënd krijon
Dhe me sytë një tabllo

Pse e ngrysur fshihesh në erresirë
Zgjatma dorën, eja t'fsheh në shpirtin tim
Sikur vetem nje cast,të të merrja në prëhërin tim
Në dhimbjen tënde, t'isha ngushëllim.

Pse e ngrysur fshihesh në erresirë
Zgjatma dorën, eja t'fsheh në shpirtin tim
Sikur vetem nje cast,të të merrja në prëhërin tim
Në dhimbjen tënde, t'isha ngushëllim.
Në dhimbjen tënde, t'isha ngushëllim...