Thell’, ne veten time je ti,
blen kujtimet per ty,
pa ty une ndjej shprazti,
si nje vullkan qe fle jam un’,
kur t’vi dita t’i them,
tregimet qe nuk vdesin kurr’.

Ne qjell lart shikoj,
rrugdalje kerkoj,
un’ dua te ik nga ti pergjithmon’,
provoj ta harroj,
fytyren e njom’,
dua ta kem.

Harrove, denove,
sikur nje hije shkove,
te lutem kthehu pergjithmon’.

Nese ty t’imagjinoj,
si nje engjell m’shikon,
sikur don t’me thuash jo,
n’rrug’ te shoh sikur at’her’,
ti shendrrit si nje djell,
dua qe un ty te ndjej.

Ne qjell lart shikoj,
rrugdalje kerkoj,
un’ dua te ik nga ti pergjithmon’,
provoj ta harroj,
fytyren e njom’,
dua ta kem.