I
Shumë një natë t'vështir
Kam kalu moj nanë
Se me ka ardh në andërr
Kastrioti mbramë

U ngrita në këmbë
Dhe e përshëndeta
Ai nisi o me m'pyt
Për trojet e veta

Zor më ka ardh bre nanë
Por mu desht me i thanë
Gjysmën e Shqipënisë
Ndër shkja ta kam lanë

II
M'pyti Kastrioti
Ku e kam kufinin
Ku ma ke lanë Shkupin
Preshevën Ulqinin

A pak tu duk shpatën
Me ma lan në vënd t'huj
Pse ma paske lanë
Kështu Shqipëninë rrëmujë

E kur tokën tande
Po ta shkel o i huji
Qysh po të hahet buka
Qysh po të pihet uji

III
Nata e vështirë
Moj nanë ishte shumë
Sa që nuk guxoj
Sonte me ba gjumë

Se asht turp me ardh
Kastrioti prap
E me më gjet moj nanë
Tuj fjetun në shtrat

Pasha sytë e ballit
Na vret buka e Zotit
Mos me ja çu në vend
Fjalën Kastriotit.