Jetova një dimër të egër dashurie
me ftohtësi, dëborë dhe shi;
Nuk e kuptoja që në këtë botë
ekzistonin katër stinë.

E zhytur në një humnerë,
ndjeja dridhje dhe ftohtë.
Mbi mua – një qiell pafund gri;
humba muzikën dhe çdo dritë.

Kjo periudhë e vështirë ma vodhi
të gjithë gëzimin dhe lumturinë.
Unë i harrova stinët e tjera,
isha me ty por prapë në vetmi.

Në atë dimër pa një përkëdhelje,
më duhej pak zjarr dëshpërimisht;
por ti nuk munde të ma japësh, jo;

nuk më the dot as “Lamtumirë!”.

Jetova një dimër të egër dashurie
me ftohtësi, dëborë dhe shi;
Unë njoha vetëm qiellin gri.